Rotterdam
Jan-Philip van Mourik: „We hebben het huis als het ware op zijn kop gezet.” de verf zijn gezet en ’s avonds de Hef als in een filmscène wordt aangelicht, halen Van Mourik en Lageschaar opgelucht adem.
„We woonden hier nog maar net of de werkzaamheden begonnen. Het hele talud stond vol met spullen. Voordat de brug kon worden geverfd, moest hij helemaal gestraald worden. Dat begon al ’s ochtends vroeg, dat gaf veel herrie en stof. We hebben in die periode ook wel elders geslapen”, zegt Van Mourik.
Hij wijst naar het bovenste deel van de brug. „Zie je dat daar iets weg is?” vraagt hij. Dan draait hij zich om naar de foto die hetzelfde beeld laat zien maar dan van enkele jaren terug. Zijn vinger gaat op de foto langs de loopbrug bovenin, hoog tussen de twee stalen torens. „Die loopbrug is niet teruggekomen, niemand weet waarom. Terwijl de Hef een Rijksmonument is.”
Een heuse nachtmerrie bleef Van Mourik en Lageschaar in 2014 bespaard. Het was het laatste jaar van het Stadsinitiatief: Rotterdammers konden kiezen welk genomineerd project met een bijdrage van drie miljoen euro zou worden gerealiseerd. Voor de Hef was het idee om er een brasserie en een museum in te vestigen. Het val zou een gigantische personenlift worden en van de torens kon je abseilen.
„Je moet er niet aan denken dat dat idiote plan was doorgegaan”, zucht Van Mourik. „Dan zit je op je dakterras en dan komen er de hele tijd mensen langs tokkelen.” Het Stadsinitiatief werd dat jaar gewonnen door het plan om van de Steigersgracht een surfparadijs te maken. De uitvoering daarvan is vorig jaar door de rechter opgeschort.
Markthal
Zelf was het huis-Van Mourik-Lageschaar genomineerd voor de Architectuurprijs 2015. „Maar ja…, we verloren van de Markthal”, haalt Van Mourik de schouders op, zijn handen gespreid en de mimiek die wil zeggen: hoe hadden we daar ooit van kunnen winnen?
De zijramen achter kijken over het talud heen uit op het eilandpark. In de achtergevel is maar één raam per verdieping aangebracht. „We hadden geen onbeperkt budget. Zeker toen het nog crisis was, bleek het moeilijk om binnen de financiële kaders te blijven. De gevels zijn het duurst, het goedkoopste is om ze dicht te houden. Omdat we graag een lift wilden om het huis levensloopbestendig te maken, hebben we ervoor gekozen om achterin niet twee ramen te plaatsen zoals voor, maar één raam.”
Het huis wordt verwarmd door middel van vloerverwarming. Op de woonverdieping is een draaibare houtkachel die behalve in warmte voorziet in gezelligheid. „De hele woning is symmetrisch: de ruimte voor is steeds gelijk aan de ruimte achter.”
Een van de voorwaarden waaraan Van Mourik en Lageschaar van gemeentewege moesten voldoen, was een inpandige parkeerplaats. Overigens bepaalde dezelfde gemeente dat die parkeerplaats niet mag worden gebruikt omdat het inen uitrijden van auto’s op deze plek te gevaarlijk is. Wie weet komt daar verandering in als de Willemsbrug wordt aangesloten op een nieuwe brug over de Koningshaven, zoals het plan is. De Prins Hendrikkade wordt dan verkeersluw.