Laatste zomer als kind in een IJslands dorp
Veel
efficiënter kan een coming–of–agefilm zichzelf niet introduceren. Jochies in blote bast in een schrale IJslandse zon slaan opgewonden vissen dood, stampen een donderpad tot moes. Een van hen, Thor, test voor de badkamerspiegel met haar uit een borstel hoe zijn schaamhaar er straks uit zal zien. Om direct daarna door zijn pesterige oudere zus in blote kont buiten de deur te worden gezet. De vernedering!
Heartstone gaat over de puberteit, vriendschap en verraad, seksuele verwarring en schaamte. Over een laatste zomer als kind. In een IJslands vissersdorp, begin jaren negentig, is het leven ruw, claustrofobisch en knus. Moeders zwoegen, vaders zuipen en bij de boezemvrienden Thor en Kristján slaan de hormonen toe. De broeiende Thor vreest dat zijn piemel te klein is, de kwetsbare Kristján dat hij homo is. Hij neemt de giechelige seksspelletjes serieuzer dan Thor, die bloost als het meisje Beta passeert.
Heartstone van de IJslandse regisseur Gudmundur Gudmundsson is zoals veel debuutfilms autobiografisch geïnspireerd. Dat leidt hier tot een doorleefde, authentieke en charmante film die de desolate grandeur van IJsland optimaal benut en naturel spel aan de adolescente cast ontlokt. Zij brengen het dorp tot leven, met al zijn verveling, roddel en geborgenheid. Gudmundssons intieme camerawerk verplaatst je in het hoofd van Thor, waar zich kosmische rampen voltrekken. In bed plassen bij een logeerpartij bij meisjes, homo worden genoemd! Maar er is ook wegsmelten bij dat eerste gefriemel in de slaapzak.
Je ruikt het bijna in Heartstone: de bedompte schemerkamers, zweterige dekbedden, knullige witte onderbroeken. Op zulke coming–of–age raak je nooit uitgekeken. Want iedereen was ooit puber en draagt de littekens van de euforie en wanhoop, de bokkensprongen en de schaamte met zich mee.