Blijf met inwoners praten

Deze woensdag zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Partijen proberen nog uit alle macht de laatste zwevende kiezer naar zich toe te laten bewegen, en gingen de afgelopen tijd uitgebreid met inwoners in gesprek. Morgen verandert het beeld weer snel: partijen sluiten zich op en hebben dan alleen nog maar aandacht voor elkaar. Vier jaar geleden pakten tien gemeenten het anders aan. Zij maakten gebruik van een raadsprogramma, een soort regeerakkoord van alle partijen in de gemeenteraad. Zo’n raadsprogramma is goed, als het voor alle fracties ruimte biedt iets van hun idealen waar te maken. Slechts een enkele gemeente ging over het raadsprogramma ook het gesprek aan met inwoners. Het lijkt ons vanzelfsprekend dat ook dat nodig is. Aan het idee van het raadsprogramma willen wij nog een dimensie toevoegen. Waar de wethouder het aanspreekpunt is voor een onderdeel in het collegeprogramma, mist zo’n aanspreekpunt nog bij het raadsprogramma. Wij stellen voor om ‘raadhouders’ aan te wijzen. Het raadslid vormt de spin in het web, om het college scherp te houden, en de planning en de betrokkenheid van inwoners in de gaten te houden. De raadhouder kan het college tot actie manen en door de raad worden aangesproken over de voortgang. Wij hopen dat we steeds minder gemeenten zullen zien waar de winnaars van de verkiezingen zich in achterkamertjes terugtrekken. Als je voor de verkiezingen met inwoners in gesprek gaat, moet je dat ook tijdens én na de coalitievorming doen. Sylvana Rikkert & Remko de Paus GroenLinks Zwolle uitbesteding en uitbuiting. Het gaat om diensten waarbij onafhankelijkheid en deskundigheid van cruciaal belang zijn, met name in straf- en asielrechtzaken. Worden andere gerechtelijk deskundigen zoals psychiaters en psychologen voortaan ook via bemiddelaars ingeschakeld? M.A.J. de Leeuw gerechtstolk en juridisch vertaler Italiaans Volgens briefschrijver Hans Verkruissen is roken achter het stuur ‘levensgevaarlijk’ (19/3). Het zijn niet de reflexmatige handelingen die gevaarlijk zijn tijdens het rijden, zoals een sigaret roken, een broodje eten, de radio zachter zetten. Nee, het zijn de dingen die aandacht opeisen en afleiden. Vier raadsleden die bestuursoverleg houden tijdens een autorit, een jurist die brieven dicteert, of een handsfree telefoongesprek met de accountant. Niet voor niets stond er vroeger in bus en tram: ‘niet spreeken met den bestuurder’. R.M. Backus Zeist