Alex Klaasens verkleedfeestje is ook een gevoelig zelfportret
In ‘Showponies’ hult Alex Klaasen zich in een groot aantal vermommingen. Zijn uitzinnige typetjes staan model voor wat hij zelf te zeggen heeft.
en identiteitsrevue”, noemt Alex Klaasen de theatershow Showponies waarin hij zichzelf laat zien door zich een avond lang te vertonen in een groot aantal verschillende vermommingen. Het is een woord dat nog niet bestond, maar het klopt aan alle kanten met wat hij hier laat zien. Alle typetjes Klaasen in een van zijn vermommingen met homo-erotische inslag. Een door hitsige koorknapen gevormde boyband, een klassiek getoonzet zangkwartet dat een datingsite voor nichten bezingt, een Sherlock Holmes die ten overstaan van alle verdachten de ware nicht weet aan te wijzen, een ironische ode aan het werkelijkheidsgehalte van pornofilms – en zo gaat het maar door. Soms iets te overdadig, maar voortdurend op scherp gezet door regisseur Gijs de Lange, en fantasievol geënsceneerd door choreograaf Daan Wijnands.
Zo biedt Showponies een verrassende aanblik, inclusief een puntig parodietje op een zijige talkshow („ik praat vanavond met mensen die dingen hebben meegemaakt”), een briljante persiflage op een meeslepend bedoelde Streisand-song en een lied over de techniek van een musicallied: „Gaan we dit nu zingen, dit gesprek?” Ensemble-cabaret, heette dat vroeger – en daar zien we tegenwoordig niet genoeg meer van. Henk van Gelder
Theater
De Alex Klaasen Revue: Showponies. 4 *#