Lang was Maria Magdalena in bijbelvertellingen een zondige vrouw. In is ze de enige die Jezus begrijpt.
ijdens de opnames van Mary Magdalene kregen actrice Rooney Mara en acteur Joaquin Phoenix een verhouding. Die erotische spanning broeit in de film door, wat onfortuinlijk is, want laat Magdalena hier Christus nu eens niet vleselijk begeren. Ze is de eerste non: een mystica vol genade.
Maria Magdalena kan zich als vissersdochter niet voegen in de patriarchale orde van haar dorpje aan het Meer van Tiberias. Tot verdriet van haar vader en woede van haar broer wil ze niet trouwen en bidt ze zomaar op eigen houtje in de synagoge. Na een exorcisme dat uitloopt op een bijna-verdrinking laat de beledigde Magdalena zich dopen door rondtrekkend genezer Jezus en wordt ze zijn eerste vrouwelijke discipel. Een schandaal.
Mary Magdalene is een soort filmisch eerherstel. Het Vaticaan haalde Magdalena eeuwenlang door het slijk als berouwvolle hoer, en bijbelfilms maakten dankbaar gebruik van die zondige vrouw – zij injecteerde wat seks in verder onuitstaanbaar kuise films. Cecil B. DeMilles klassieke bijbelepos The King of Kings (1927) opent met courtisane Magdalena, die Judas Iskariot mist bij de dagelijkse orgie en hoort dat hij nu ene Christus volgt. Dus spant ze boos vier zebra’s voor haar rijtuig om de timmerman terecht te wijzen. Die drijft kordaat zeven demonen uit, waarna Magdalena verandert in een gesluierde non.
In moderne bijbelfilms brengt Magdalena de zoekende Jezus in verleiding. In rockopera Jesus Christ Superstar (1973) is ze als verliefde ex-prostituee verward over de aard van zijn liefde: „I don’t know how to love him”, zingt ze. In Martin Scorseses The Last Temptation of Christ (1988) werkt Magdalena op een zompig matras een hele gang Arabieren en Afrikanen af voor zij de blonde Jezus (Willem Dafoe) te woord staat. Hij blijkt de liefde van haar leven, wiens kuisheid Magdalena bitter en cynisch heeft gemaakt. Later gebruikt Satan Magdalena om Christus te verleiden van zijn kruisoffer af te zien en een gezin te stichten. Magdalena staat bij
Maria Magdalena
Scorsese voor lust, natuur, de corruptie van het vlees; in deze oude, patriarchale religiositeit is de vrouw een aards obstakel dat de man afleidt van zijn zoektocht naar hogere spiritualiteit.
Dit keer is Magdalena de inspiratie
De film Mary Magdalene zet een en ander recht. Daar is zij de enige die Christus begrijpt terwijl de anderen ‘soldaatje spelen’ en fantaseren over een opstand tegen de Romeinse onderdrukker. Magdalena inspireert Christus om vrouwen te bekeren, die zij dan doopt. Christus predikt met vochtige ogen en brekende, vaak huilerige stem, hij is een luisteraar, biechtvader, puppy. En alleen Magdalena ziet in dat zijn Koninkrijk Gods niet van deze wereld is, maar in ons hart schuilt. Mary Magdalene brengt Jezus’ wonderen zo ingetogen dat het de vraag is of het überhaupt wonderen zijn. Men dwaalt door de (Italiaanse) woestenij, waarna Christus in de schemering op een fraai uitzichtpunt met Magdalena van gedachten wisselt: een groot mens met een humanistische boodschap. Dat levert een ingetogen, zeg maar gerust saaie film op die weinig evangelische christenen zal trekken, in de VS toch het kernpubliek van de bijbelfilms die men zo rond Pasen pleegt uit te brengen. Voor hen is Mary Magdalene hoogst suspect, met hoofdrolspelers die in de persmap bekennen „niet noodzakelijk op enige wijze religieus te zijn”. En dan ook nog feministisch: dat moet dus wel een influistering van satanisch Hollywood zijn. ‘Evangelicals’ stemden vorig jaar massaal op de weinig berouwvolle zondaar Donald Trump, die in elk geval traditionele sekseverhoudingen bevestigt. Gelukkig zijn er voor hen met Pasen ook films over echte bijbelmacho’s als Samson en Paulus. Mary Magdalene Regie: Garth Davis. Met: Rooney Mara, Joaquin Phoenix, Chiwetel Ejiofor. In: 38 bioscopen 2 *#