Veeleisende patiënten klagen bij hun artsen. Dat maakt de zorg niet beter, schrijft
Patiënten, klaag alsjeblieft
r worden steeds meer klachten tegen artsen ingediend in de gezondheidszorg. Patiënten willen hiermee bereiken dat zij betere zorg ontvangen, maar in de praktijk gebeurt precies het tegenovergestelde en gooien ze hun eigen glazen in. Waarom doen ze het dan toch?
Afgelopen zomer werd er een zaak in behandeling genomen door het Medisch Tuchtcollege van een moeder die een jeugdarts aanklaagde, omdat zij vond dat de arts haar onvoldoende had geïnformeerd over het ontwikkelen van autisme na het krijgen van vaccinaties. Hoewel het nooit bewezen is dat je van vaccinaties autisme zou kunnen krijgen, is dit niet het opmerkelijkste. De vrouw had de jeugdarts om deze reden in 2016 namelijk eerst neergestoken, waarná zij alsnog een tuchtrechtelijke klacht aanspande, die in behandeling werd genomen.
De patiënt is blijkbaar zo almachtig geworden dat een arts geen bescherming mag verwachten in het overgejuridiseerde krachtenveld van klagende patiënten, ophitsende belangenorganisaties en graaiende letselschade-advocaten. Aan de arts worden belachelijke eisen gesteld, aan de patiënt geen.
Een tijd terug werd ik op de huisartsenpost aangevallen door de zoon van een dame van 85 jaar. Ze kwamen op de huisartsenpost voor een ‘ second opinion’. De specialist bij wie zij onder behandeling was, weigerde een MRI-scan te vervaardigen voor chronische pijn in haar rug. Hij eiste dat ik haar direct doorverwees. Toen ik haar op haar rug klopte om te onderzoeken of zij aanwijzingen had voor botbreuken, duwde de zoon mij hardhandig weg en dreigde mij te slaan. Een paar dagen later diende hij een klacht in. Toen we voor de klachtenfunctionaris stonden, viel hij mij opnieuw aan toen ik mijn kant van het verhaal vertelde. Terwijl ik mijzelf in veiligheid bracht keek ik de klachtenfunctionaris vertwijfeld aan: was het ook niet haar