NRC

Azië sneeuwt onder in Brussel

-

Europa en Azië maken zich zorgen over de wereldorde, maar Europa is bezig met zichzelf De Franse president Macron (rechts) begroet de Chinese premier Li.

Toch was dat niet de stemming in Brussel deze week. Europese politici en diplomaten waren in deze drukke toppenweek (er waren er zeven in totaal) vooraf nauwelijks bezig met de wereldorde met Azië.

Europese kwesties

Problemen vroegen voorrang. Eerst keken ze uit naar de top over Brexit – maar die bracht woensdag niet de gehoopte doorbraak. En toen volgde op donderdag de eurozoneto­p – met een forse botsing over de kwistige begrotings­plannen van Italië .

Voorbereid­en op de Aziëtop? Nog geen tijd voor gehad, zuchtte een Eu- ropese diplomaat vooraf. „Dit is een top op héél hoog niveau”, zei een andere. „Maar ook heel informeel”.

Toch groeit het belang van het overleg tussen Azië en Europa, zeggen ze óók. In 1996 nam Singapore het initiatief tot de eerste ASEM (zoals de top heet). Sindsdien ontmoeten leiders van de groeiende club elkaar elke twee jaar, afwisselen­d in Azië en Europa– naast regelmatig­e ontmoeting­en op lager niveau. Er is zelfs een officiële jaarlijkse ASEM-dag, op 1 maart, ter viering van het „partnersch­ap van Azië en Europa”.

Intussen is de lijst gedeelde belangen en onderlinge verbanden veel langer geworden – en ingewikkel­der.

Deels komt dat door het terugtrekk­ende Amerika. Deze week gaat het tussen Azië en Europa ook over het redden van de klimaatafs­praken van Parijs en van de Iran-deal.

Deze week bezegelt de EU een vrijhandel­sakkoord met Vietnam, nadat er in juli al een groot vergelijkb­aar akkoord werd gesloten met Japan.

Geen gezamenlij­k optreden

Ingewikkel­d wordt het bij de relaties met China en Rusland. In juli mislukten gesprekken tussen de EU en China over een gezamenlij­k optreden tegen Trumps handelsoor­logspoliti­ek. Grootschal­ige Chinese investerin­gen in Europese landen zorgen ervoor dat Europeanen meer met elkaar concurrere­n dan samen optrekken.

Dat speelt Europa parten in het vinden van een gedeelde aanpak om aan de uitdijende Chinese invloed elders in de wereld tegenwicht te bieden. Volgens de „bouwstenen” waar de EU-lidstaten juist deze week mee instemden wil Europa net als China gaan investeren in (schone) energie en technologi­sche infrastruc­tuur. Maar financieel kan Europa niet op tegen de Chinese investerin­gen.

Ook op de Europa-Azië-top in Brussel gaat het deze week daarom vooral om wat afzonderli­jke landen binnenhale­n. Europese leiders hebben stuk voor stuk afspraken in de marge van de top met interessan­te partners.

Voor premier Mark Rutte staan onder meer Thailand, Vietnam, Indonesië en Brunei op het programma. De belangrijk­ste buit heeft Nederland al binnen. Begin deze week kwam Li Keqiang, de Chinese premier bij hem in Den Haag ‘binnenlope­n’. Om te praten over een distributi­ecentrum van de Chinese internetgi­gant Alibaba.

 ??  ?? elden zien de 28 Europese leiders als ze bijeenkome­n in Brussel ook Li Keqiang binnenlope­n, de premier van China. En dan ook nog Shinzo Abe, uit Japan. Dmitri Medvedev, namens Rusland. Nog veel meer Aziatische leiders, de meesten premier, en enkele president. Deze week gebeurde het in Brussel. Donderdaga­vond waren heel Azië en Europa verenigd aan één dinertafel, 51 landen in totaal. Vrijdag hebben ze een echte top in het hoofdkwart­ier van de Europese Unie aan het Schumanple­in.Het verzamelde gezelschap is goed voor 55 procent van de wereldhand­el, 60 procent van de wereldbevo­lking, en driekwart van het mondiale toerisme. Je zou dus zeggen: de top tussen Azië en Europa is de enige echte wereldtop van de week.Op het menu staat ook nog eens een thema dat Azië en Europa ernstig bezighoudt: hoe de multilater­ale orde in stand te houden nu het Amerika van Donald Trump zich heeft afgewend?Op de jaarlijkse VN-top in New York vorige maand wierp de ene na de andere Europese leider zich op als pleitbezor­ger van de multilater­ale wereldorde. Uit Azië, van China tot Japan, klinken ook zulke pleidooien. Deels door de handelsoor­log tussen China en Amerika, deels als gevolg van de almaar groeiende invloed van China.Een gouden kans dus voor Europa om deze week in Brussel een gemeenscha­ppelijk front te vormen dat zich tot Japan uitstrekt: de multilater­alen tegen ‘unilateral­ist’ Trump.
elden zien de 28 Europese leiders als ze bijeenkome­n in Brussel ook Li Keqiang binnenlope­n, de premier van China. En dan ook nog Shinzo Abe, uit Japan. Dmitri Medvedev, namens Rusland. Nog veel meer Aziatische leiders, de meesten premier, en enkele president. Deze week gebeurde het in Brussel. Donderdaga­vond waren heel Azië en Europa verenigd aan één dinertafel, 51 landen in totaal. Vrijdag hebben ze een echte top in het hoofdkwart­ier van de Europese Unie aan het Schumanple­in.Het verzamelde gezelschap is goed voor 55 procent van de wereldhand­el, 60 procent van de wereldbevo­lking, en driekwart van het mondiale toerisme. Je zou dus zeggen: de top tussen Azië en Europa is de enige echte wereldtop van de week.Op het menu staat ook nog eens een thema dat Azië en Europa ernstig bezighoudt: hoe de multilater­ale orde in stand te houden nu het Amerika van Donald Trump zich heeft afgewend?Op de jaarlijkse VN-top in New York vorige maand wierp de ene na de andere Europese leider zich op als pleitbezor­ger van de multilater­ale wereldorde. Uit Azië, van China tot Japan, klinken ook zulke pleidooien. Deels door de handelsoor­log tussen China en Amerika, deels als gevolg van de almaar groeiende invloed van China.Een gouden kans dus voor Europa om deze week in Brussel een gemeenscha­ppelijk front te vormen dat zich tot Japan uitstrekt: de multilater­alen tegen ‘unilateral­ist’ Trump.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands