‘Niet met mij’

Hoogleraar moderne letterkunde Mathijs Sanders luidt de noodklok over het vak Nederlands op de middelbare school, dat volgens hem is gereduceerd tot het enkel oefenen in tekstverklaring ( Nederlands is een avontuur, 18/9). Het is volgens hem de oorzaak van de grote terugloop van de studie Nederlands aan de universiteiten en ook bijvoorbeeld hoogleraar Marc van Oostendorp verklaart de neerlandistiek in crisis en wil het curriculum Nederlands op de middelbare school drastisch aanpassen. Maar zouden alle voorstellen, zoals meer aandacht voor literatuur, om het vak Nederlands te verbeteren echt de crisis oplossen en jongeren meer aan het lezen Het treurigste van alle misstanden in sommige studentenverenigingen is toch dat deze jonge studenten, veelal later leiders in maatschappelijke posities, zich zo laten behandelen en vernederen om ergens bij te mogen horen ( Bij Minerva halen de tijden de mores in, 15/10). Dat getuigt al van mentale zwakte en uit zich ook in de misstanden die we overal zien in organisaties. De goede mannen en vrouwen zeggen ‘niet met mij’ en doen er wat aan, of vertrekken. Marcel Wolfs Sittard brengen en lopen daarna de universiteiten vanzelf vol? Wat mij nog het meeste steekt, is dat steeds wordt beweerd dat er nu weinig tot niets aan literatuuronderwijs wordt gedaan en dat leraren nu geen ruimte hebben om het vak aantrekkelijk in te vullen. Ik geloof dat niet; en ook niet dat – mantra van de noodklokluiders – allemaal aan de flauwe trucjes voor die vermaledijde leesvaardigheid ligt. Ik denk dat iets simpels als de mobiele telefoon en Netflix grotere boosdoeners zijn van de culturele crisis dan de vermeende slechte staat waar het vak Nederlands op de scholen nu in zou verkeren. Amsterdam twee organisatiedeskundigen duidt erop dat ze geen kennis en besef hebben van studentencorpora. Er zijn veel commissies, besturen, subverenigingen, waarin leden zich op vele gebieden kunnen ontwikkelen tot waardige professionals. Om nu deze structuren met hun wetenschappelijk geformuleerde vijf punten plat te walsen, is het kind met het badwater weggooien. Om achter het bureau te gaan zitten bedenken hoe een lang bestaande structuur, met inderdaad wat zeer ernstige uitwassen, moet worden gereorganiseerd zonder van de lagen en onderdelen op de hoogte te zijn, is wel heel parmantig. Jan Hulshof oud-voorzitter stichting reünisten USC

DirkJan Vos

nen, met name de vele ouderen onder hen, als muziek in de oren klinken. Ook Salvini’s maatregelen om bootvluchtelingen te stoppen, zal tot de verbeelding spreken van velen die vrezen voor verlies van de ‘Italiaanse identiteit’. Ook Mussolini en Hitler voerden een progressieve sociale politiek – zoals kinderbijslag en betaalde vakantie – om zich te verzekeren van een grote kiezersaanhang. Begrotingstekorten werden daarbij voor lief genomen. En van internationale afspraken, trokken zij zich evenmin wat aan. De populisten in Italië kijken met evenveel minachting naar de EU als Mussolini naar de Volkenbond. Het belang van de eigen natie en bevolking staat tenslotte voorop en om dit doel te bereiken lijkt voor machiavellisten als Salvini en Di Maio alles geoorloofd.