Servië verspert de weg naar de finale
De Nederlandse vrouwen zijn in de halve finale van het WK in Japan gestrand tegen het sterke Servië: 3-1.
Henk Stouwdam
Typisch Jamie Morrison. Tijdens de laatste training voor de halve finale op het WK in Japan verruilde hij de rol van coach voor die van speler. De Amerikaan bestookte het blok en de verdediging met kanonskogels. Morrison kroop in de huid van Tijana Boskovic, volleybalster met een machtige slag-arm en daarmee dé puntenmachine van tegenstander Servië. Morrisons metamorfose mocht niet baten, want Nederland verloor deze vrijdag na een fascinerend gevecht met 3-1, waarmee de bronzen medaille het hoogst haalbare resultaat is geworden.
De wrange werkelijkheid was ook dat niet de gevreesde Boskovic, maar haar ploeggenote Brankica Mihajlovic de Nederlandse verdediging aan flarden beukte. En, niet onbelangrijk, Servië was vrijdag meer dan de slagkracht van Boskovic en Mihajlovic: een hecht team dat taai verdedigde en op belangrijke momenten zakelijk de punten maakte. De statistieken spraken klare taal: Servië 66 aanvalspun- De teleurstelling is groot bij de Nederlandse ploeg, na het mislopen van de WK-finale in Yokohama. ten, tegenover 55 van Nederland; Servië elf blokpunten, tegenover vier van Nederland. De conclusie: Nederland is op kwaliteit verslagen.
Wat niet wegneemt dat Oranje aan een goed WK bezig is. Een podium- plaats is nog steeds haalbaar. Het zou een beloning zijn voor het voortreffelijke spel waarmee Nederland het WK in Japan opfleurde, maar ook een beloning voor het vakmanschap van Morrison. Zijn rol blijft een tikje on- derbelicht, maar de 37-jarige Amerikaan is onmiskenbaar de architect van de ploeg die voor het eerst tot de laatste vier van een WK doordrong.
Hij schreeuwt niet, maar observeert. Hij gesticuleert niet, maar analyseert. Morrison is in meerdere opzichten een atypische trainer. Maar bij uitstek een ambachtsman. En een sterke didacticus, die zijn oefenstof en tactische vondsten grotendeels op data baseert.
Een laptopcoach
Morrison is wat tegenwoordig ‘een laptopcoach’ wordt genoemd. Hij instrueert, maakt speelsters beter en draagt dan de verantwoordelijkheid aan hen over. Over dat aspect zei hij vorig jaar tegen NRC : „Ik informeer het team over de manier waarop volgens mij het best gespeeld kan worden, maar binnen de lijnen laat ik alle beslissingen aan de speelsters over.”
De hand van Morrison? De speel- sters zijn individueel gegroeid – gemiddeld standaard: mondiaal topniveau. De opslag heeft hij ontwikkeld tot hét wapen van Nederland. Weg met de sprongservice, verordonneerde hij kort na zijn komst. Effectiviteit te verwaarlozen, wijzen de statistieken uit. Een service met veel spin, dat werd het nieuwe wapen. En hoe, want de tegenstander raakt er telkenmale hevig van in de war. En het team de service niet neutraliseert, verliest de controle over de wedstrijd, een wetmatigheid in het volleybal.
Maar zijn belangrijkste bijdrage is de vechtmachine die hij geboetseerd heeft. Nederland loopt over van zelfbewustzijn en is karaktervol, tot voor kort allesbehalve een vanzelfsprekende eigenschap.
Het was vrijdag net niet genoeg om de finale te halen, maar zaterdag (10.20 uur Nederlandse tijd) is er een kans om toch die vurig verlangde medaille binnen te slepen.