Geschiedenis is een soort aardrijkskunde. Duits is Engels met andere woordjes, toch?

Iedereen met enige levenservaring weet dat van alle 2-in-1producten de afzonderlijke bestanddelen net iets minder goed zijn dan wanneer je ze los koopt. Dikke kans dat zo’n wis- én natuurkundedocent allebei de vakken net iets minder beheerst.

De 2-in-1-leraar van de toekomst is een generalist. Wát hij precies doceert doet er net iets minder toe; de hoofdzaak is dat hij pedagogisch bezig is. Leerlingen sterk je daarmee in hun toch al groeiende overtuiging dat expertise en kennis niet zo intens boeiend zijn.

Vooral in beleids- en advieskringen is het populair om ‘inhoud’ te vervangen door ‘content’. Dat lijkt een ander woordje voor hetzelfde te zijn, maar ‘content’ is eerder zoiets als ‘vulsel’. Je hebt een site, een account, een app, en o ja, er moet ook nog ‘iets op’. Vulsel. Maatschappijleer is een voortzetting van economie met andere middelen. Gymnastiek is mobiele handvaardigheid.

En de leerlingen zien zo steeds vaker dezelfde vertrouwde gezichten voor zich in verschillende lokalen. Hierover schrijft de Onderwijsraad: „De eerste jaren van het voortgezet onderwijs gaan dan wat dat betreft meer lijken op laatste jaren van het primair onderwijs.”

De brugklas gaat lijken op groep 7 en 8. Zoals de universiteit is gaan lijken op het hbo. Straks gaat de basisschool verdacht veel lijken op de kleuterschool, en de groepen 1 en 2 op de crèche. Dat is wel vaker het nettoresultaat van visionaire onderwijsvernieuwingen. Dat het hele bouwwerk één verdieping zakt.