Hoe we tot dit scenario kwamen
when you cannot find it, ask the shepherd at the side of the road close to the house of the olaranyani where to go’. Controleurs zijn, blijkt nu, al tientallen jaren opgehouden aan dat soort zaken hun tijd te verspillen. Zo kon het gebeuren dat landen als Kenia en Jamaica, decennia hofleverancier van gouden medailles, dopingregels eenvoudig omzeilden.
Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) gaat in Parijs in crisisoverleg en op donderdag 1 september 2036 roept IOC-baas Paula Radcliffe met tranen in haar ogen het failliet van de olympische sport uit. Het IOC wordt met onmiddellijke ingang ontbonden omdat de strijd tegen doping niet gewonnen kan worden en derhalve van het olympisch gedachtegoed van Pierre de Coubertin weinig overblijft. Van het internationale anti-dopingagentschap WADA was al in mei 2019 afscheid genomen, toen tachtig nationale anti-dopingorganisaties het vertrouwen in het orgaan opzegden.
Er breekt een digitale volksopstand uit onder de hashtag #dopingdoom. Op zaterdag 10 september gaan over de hele wereld mensen de straat op om te protesteren tegen het besluit van het IOC, zonder resultaat. Sportfans druipen af, in de wetenschap dat de belangrijkste bijzaak in hun leven voorgoed van karakter zal veranderen.
Op slag dood
Mei 2038. In de afsluitende klimtijdrit van de Giro d’Italia lijkt Colombiaan Ruben Diaz met het roze stevig om zijn schouders op weg naar de eindoverwinning als hij vlak onder de top van de Etna van zijn fiets valt en op slag dood is. Het gebeurt live op televisie, en aangezien de Giro de Tour de France in populariteit is voorbijgestoken zien miljoenen mensen wat het liberale dopingbeleid tot gevolg kan hebben.
Uit autopsie blijkt dat Diaz een epo-gen heeft laten inbrengen dat als een perpetuum mobile rode bloedlichaampjes is gaan aanmaken. De werking van het gen was niet meer te stoppen. De medische wetenschap in het Westen is het erover eens: gentherapie is alleen inzetbaar bij een medisch probleem, en zelfs dan zijn de effecten op lange termijn nog niet te overzien.
In het eerste jaar na dopinglegalisatie overlijden 23 topsporters. Zonder uitzondering werd met hun genen geknoeid. In het Westen wordt het steeds lastiger om potentiële topsporters te werven. Als doping de enige manier is om een sportheld te worden, dan hoeft het voor velen niet meer.
Sportmerk Nike reageert als eerste mondiale reus op de dopinglegalisatie. Topman Elon Musk zegt van de een op andere dag de helft van alle contracten met topsporters, ter waarde van een slordige drie miljard euro, op. Het concern wil niet langer geassocieerd worden met een wereld van list en bedrog. Er volgen jaren van rechtszaken, maar Nike houdt voet bij stuk, ook al kost dat miljoenen. Adidas, Reebok, en Asics volgen in de maanden daarna. Zij willen met het geld dat overblijft kunst- en muziekprojecten gaan sponsoren, maar zien daarvan af als na random urinetests blijkt dat veel toporkesten massaal bètablokkers gebruiken om tijdens concerten rustig te blijven. Middelengebruik blijkt van alle rangen en standen, maar is in de sport het zichtbaarst.
Overal ter wereld trekken televisiezenders en dagbladen hun handen van sport af. Farmaceutische bedrijven richten hun eigen tv-stations en online kanalen op, net als sportbonden, die inzien dat met sport goed geld te verdienen blijft nu stadions volstromen met mensen die louter komen voor een avondje show. Sport wordt niet langer geassocieerd met gezond leven, presteren en zelfontplooiing, maar gaat terug naar de oervorm: volksvermaak.
Europese landen stoppen aanvankelijk met het afvaardigen van topatleten naar grote toernooien, die veranderen in krachtmetingen tussen de Grote Vijf: Rusland, China, de VS, het continent Zuid-Amerika en de Caribische Eilandenfederatie. Europese regeringen blijven in het geheim werken aan een concurrerend topsportbeleid, waarbij genetische selectie het verschil moet gaan maken.
Iconische race
Op donderdag 9 augustus 2040 is het verzengend heet in het ‘Amsterdam Stadium’, decor van de eerste Moderne Spelen – de term ‘olympisch’ is gelijktijdig met het IOC verdwenen. Zestigduizend mensen zijn met popcorn en bier afgekomen op de finale van de 800 meter. De hoofdrolspelers zijn zorgvuldig bij elkaar uit de buurt gehouden, tot dit moment. De wedstrijd is vermarkt als de iconische race tussen goed en kwaad: Kadir van Es versus Zong Rhuan. Van de uitkomst hangt veel af. Is dopinggebruik de enige optie of zegeviert de natuur?
Direct na het startschot voeren ze samen het veld aan. De traditionele looplanden zijn uit beeld nu eremetaal meer dan ooit een financiële aangelegenheid is geworden, hetzij door een uitgekiend dopingprogramma hetzij door genetische selectie.
De eerste ronde gaat in 47 seconden, de snelste opening uit de geschiedenis. Kadir grimast, maar dat is bij hem een goed teken. Aan het gelaat van Zong is niets af te lezen. Zijn lichaam is zo droog geworden dat je zijn hart kunt zien kloppen als de camera’s op hem inzoomen. Kadir is twee koppen groter, een stuk potiger ook. Zijn bewegingen zijn traag maar effectief.
Als de mannen schouder aan schouder door de laatste bocht denderen, klinkt er een bulderend kabaal vlakbij de marathonpoort. Stofwolken stijgen op, toeschouwers struikelen in blinde paniek over de kuipstoeltjes en elkaar. Een bomaanslag. Dit is waar critici voor gewaarschuwd hadden. Als regels in de sport verdwijnen, raakt ook de rest van de samenleving ontwricht.