Vervuilende cruise

De e-fiets blijft

Wetenschapsredacteur Karel Knip schrijft in de rubriek Alledaagse Wetenschap over e-fietsen ( Elektrisch, hip en gevaarlijk. Kan dat zomaar?, 2/11) en bedient zich daarbij van drogredenen. Het gros van de e-fietsen bereikt geen „idiote snelheid”, maar gaat ongeveer 25-30 km/u: minder hard dan een beetje racefietser en zéker minder hard dan de gemiddelde snorfiets, al dan niet opgevoerd, die al jaren op het fietspad rijdt. Alleen pedelecs (ongeveer 3 procent van het totaal aantal e-fietsen) gaan net zo hard als een brommer, maar zij mogen niet meer op het fietspad. Ook in de krant te lezen: het fileprobleem wordt alleen maar erger. Er valt niet tegen op te asfalteren. Iedere extra e-fietser is dus potentieel een auto minder op de weg. Een e-fiets is, gezien het feit dat de bestuurder zelf een belangrijk deel van het vermogen levert en zijn geringere massa, minder milieubelastend dan welk voertuig met verbrandingsmotor ook. Natuurlijk is de openbare weg geen vrijplaats, maar in plaats van indirect te wijzen naar de overheid om met een oplossing te komen die vooral aan zijn eigen wensen voldoet, zou Knip er beter aan doen zelf constructieve ideeën voor mogelijke oplossingen aan te dragen. Hubs voor e-fietsen bij stations, P+R parkeerplaatsen, aparte rijstroken voor e-fietsen en pedelecs… De e-fiets is een succes. Zaniken over dat ze nu nog worden opgeladen met grijze stroom houdt dat echt niet tegen: dat is een drogreden waarvoor geen plaats zou mogen zijn in het katern Wetenschap. Jan Jelle Sijbesma e-fietsende forens, Haarlem Wat een teleurstellende reactie van de anders zo vlijmscherpe ombudsman Sjoerd de Jong ( Op de NRCcruise; hoe consequent moet een krant zijn?, 3/11). Op een kritische column in dagblad Trouw over een milieuvervuilende Middellandse Zee-cruise van NRC, waar De Jong zelf ook aan deelnam, antwoordt hij dat je „jezelf incidenteel een zonde (kunt) toestaan”. Zodra hij over zijn eigen gedrag moet oordelen, blijkt hij dus plots poeslief. Wordt het gedogen van een ‘incidentele zonde’ de nieuwe norm voor zijn beoordelingen? Dat belooft wat. Verder lijkt het me niet zo’n klus voor een fact-checkende redacteur om voortaan vooraf een milieueffect-rapportage te maken van de lezersaanbiedingen van de eigen krant. Koos van Noppen Amersfoort