NRC

Overal wat lekkers halen en dat aan één tafel opeten

-

n 2014 openden de Foodhallen Amsterdam, kort na de Markthal in Rotterdam. De concepten staan haaks op elkaar: de Markthal is – het woord zegt het al – een markt waar je droog je boodschapp­en kunt doen, zowel de dagelijkse als de minder alledaagse. Ook kun je er eten en drinken in barretjes, eettentjes en restaurant­s. Wat er niet kan, is een glas wijn kopen in het ene barretje en dat opdrinken in het andere zaakje. Of, als je met vrienden bent, overal om je heen wat lekkers halen en dat aan een gemeenscha­ppelijke tafel opeten.

Dat is precies wat in de Foodhallen wél kan. Je boodschapp­en doe je maar ergens anders. Wat er in Rotterdam een beetje op lijkt, is de Fenix Food Factory op Katendrech­t.

Sinds begin september heeft Rotterdam zijn eigen Foodhallen. Het gebouw Pakhuismee­steren op de Wilhelmina­pier, waar tot de jaren tachtig thee, zaden en noten werden opgeslagen, is omgebouwd tot een hotel met 217 kamers. De begane grond was voor de oprichters van Foodhallen Amsterdam de ideale locatie voor de Rotterdams­e versie van hun concept.

Als we de Foodhallen betreden, komen we in een immense opengewerk­te ruimte: breed, lang, hoog. Links valt meteen de enorme bar op, in het midden staan tafels waaraan mensen zitten te eten en overal trekken eetbarretj­es (in de Foodhallen: ‘stands’) de aandacht. We lopen rond en ontdekken rechtsacht­erin een zijhal met een gintonic-bar. Even beraadslag­en.

We beginnen met dimsum bij Baomazing en we zijn inderdaad verbaasd hoe snel onze pasteitjes klaar zijn, gestoomd en al. Het deeg is te dik en in de ha kau nemen we geen garnaal waar, eerder een prutje van gehakt. Haar siu mai smaakt een beetje naar frikandel, vindt Charlie. Als dimsumlief­hebbers zijn we teleurgest­eld.

Zo snel als het bij Baomazing ging, zo lang moeten we wachten op onze pho rolls en mini-loempia’s bij Viet Kyatcha Baomazing Viet Yam Eten In de Foodhallen is van alles te koop: pizza’s, tapas, hamburgers, streetfood, vega, Japans, Vietnamees. Sfeer Gezellig, veel beweging. Tafels worden vaak leeggeruim­d. Lawaaiig bij volle bak. Prijs Elke bestelling apart afrekenen. Onze beide bezoeken kwamen op 119 euro. Foodhallen Rotterdam www.foodhallen.nl/rotterdam lobster hotdog lemon soft-shell crab shrimp tempura truffle spicy maguro, beef Frank van Dijl is culinair recensent en journalist.

 ??  ?? Yam. We zitten aan een van de tafels met een glas wijn dat ik aan de grote bar heb gehaald. De wijn komt uit een pomp. Voor ons ligt een schijf die uitzinnig gaat flikkeren als de bestelling klaar is. De gerechtjes, geserveerd in papier en een kartonnen bakje, zijn goed vullend, vooral de pho rolls: groenten en eendenvlee­s gerold in rijstdeeg.In de kleinere zijzaal, waar ook La Pizza zit, is mijn oog al gevallen op de stand Foodshed van Erik van Loo (Parkheuvel). De lijkt me wel wat, maar we gaan eerst zitten bij sushibar Kyatcha in de hoek naast Bar Pulpo. „Eet u aan de bar?” vraagt de chef. „Dan leg ik het op een mooi bordje.”We kiezen de en de en zien hoe vaardige handen onze bordjes opmaken. De chef is afkomstig van restaurant Aqua Asia in gebouw De Rotterdam, horen we. De gerechten zijn uitstekend: Kyatcha komt met stip binnen op onze lijst met favoriete Japanners.Tot mijn spijt zie ik nu dat de Foodshed al sluit. Het is weliswaar een doordeweek­se avond (hoewel: hoe doordeweek­s is de donderdaga­vond nog?), maar het is nog maar net negen uur geweest.Als ik een week later tijdens het lunchuur terugkom voor het broodje kreeft, zegt de mevrouw van Food shed: „Was u hier vorige week ook? Ja, ik ging vroeg dicht, want het was stil.”De kreeftenho­tdog is lekker: een worstje met gehakte kreeft en wat kruiden dat aan weerszijde­n uit een klein broodje steekt. De mayonaise is overheerli­jk.Ik kan het niet laten om nog even bij Kyatcha langs te gaan. Dit keer neem ik een inderdaad pittig tonijnroll­etje op een prachtig aardewerk schaaltje en versierd met een diepblauw viooltje, en dedie dankzij de avocado zacht van smaak is. Dit getuigt van verfijning. Hier ga ik vaker komen.
Yam. We zitten aan een van de tafels met een glas wijn dat ik aan de grote bar heb gehaald. De wijn komt uit een pomp. Voor ons ligt een schijf die uitzinnig gaat flikkeren als de bestelling klaar is. De gerechtjes, geserveerd in papier en een kartonnen bakje, zijn goed vullend, vooral de pho rolls: groenten en eendenvlee­s gerold in rijstdeeg.In de kleinere zijzaal, waar ook La Pizza zit, is mijn oog al gevallen op de stand Foodshed van Erik van Loo (Parkheuvel). De lijkt me wel wat, maar we gaan eerst zitten bij sushibar Kyatcha in de hoek naast Bar Pulpo. „Eet u aan de bar?” vraagt de chef. „Dan leg ik het op een mooi bordje.”We kiezen de en de en zien hoe vaardige handen onze bordjes opmaken. De chef is afkomstig van restaurant Aqua Asia in gebouw De Rotterdam, horen we. De gerechten zijn uitstekend: Kyatcha komt met stip binnen op onze lijst met favoriete Japanners.Tot mijn spijt zie ik nu dat de Foodshed al sluit. Het is weliswaar een doordeweek­se avond (hoewel: hoe doordeweek­s is de donderdaga­vond nog?), maar het is nog maar net negen uur geweest.Als ik een week later tijdens het lunchuur terugkom voor het broodje kreeft, zegt de mevrouw van Food shed: „Was u hier vorige week ook? Ja, ik ging vroeg dicht, want het was stil.”De kreeftenho­tdog is lekker: een worstje met gehakte kreeft en wat kruiden dat aan weerszijde­n uit een klein broodje steekt. De mayonaise is overheerli­jk.Ik kan het niet laten om nog even bij Kyatcha langs te gaan. Dit keer neem ik een inderdaad pittig tonijnroll­etje op een prachtig aardewerk schaaltje en versierd met een diepblauw viooltje, en dedie dankzij de avocado zacht van smaak is. Dit getuigt van verfijning. Hier ga ik vaker komen.
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands