Rode hesjes

Asieladvocaat Wil Eikelboom deelde zaterdag op Twitter een foto van enkele gele hesjes bij De Nederlandsche Bank in Amsterdam. De mannen houden een spandoek vast met daarop een stopbord en in bebloede letters de naam Rothschild, en het cryptische advies zilver te kopen. De boodschap, vermoed ik, is dat goud kopen kennelijk de rijken rijker maakt, en dan met name de Joodse bankiersfamilie Rothschild. De bruine vlek op de gele hesjes was al eerder zichtbaar, en deze mannen hebben besloten erin te wrijven.

De nadrukkelijke manifestatie van extreem-rechts binnen de gelehesjesbeweging betekende tot nu toe vanzelfsprekend de afwezigheid van linkse activisten. Maar laatstgenoemden hebben zich inmiddels ook georganiseerd; de Rode Hesjes, ‘een beweging voor een sociaal Nederland’. Zondag vond de eerste demonstratie plaats in het centrum van Utrecht.

Met zo’n honderd man lijkt de bijeenkomst niet het begin van een volksopstand. Na enkele zeepkisttoespraken volgt een wandeling dwars door het centrum, langs de vele koopjesjagers. Rode vlaggen en antikapitalistische borden worden in de lucht gehouden, socialistische leuzen worden gescandeerd.

Ik word aangesproken door een jongedame die het marxistische blad Revolutie aan me wil verkopen. Is dat niet ironisch, betalen voor de marxistische boodschap? „In dit kapitalistische systeem kunnen we helaas niet anders”, antwoordt Dina (21), die liever haar achternaam niet in de krant wil. De student kunstgeschiedenis is overtuigd marxist en met het verspreiden van het blad probeert ze het klassenbewustzijn te bevorderen. „Het systeem en het kabinet staan niet voor de meeste mensen”, legt ze uit. „Daarom probeer ik de mensen te laten zien dat de revolutie de enige oplossing is.”

FNV-medewerker Fatima El Mourabit loopt ook mee met de rode stoet. De acht opgestelde punten van de Rode Hesjes spraken haar aan. „Steeds meer mensen hebben last van het huidige kabinetsbeleid, maar tegelijkertijd zijn ze heel passief ”, stelt El Mourabit. „Alsof het een gegeven is, een natuurverschijnsel. Terwijl het politiek beleid is.”

Wat haar opvalt is dat veel mensen eigenlijk onwetend zijn. „Ze weten vaak niet dat zij het verschil kunnen maken. Maar als je ze informeert zie je wél de bereidheid om voor zichzelf op te komen en zich te organiseren.” El Mourabit hoopt dat de Rode Hesjes het bewustzijn kunnen vergroten.

Honderd jaar sinds de Vergissing van Troelstra lijkt een socialistische omwenteling ook nu onwaarschijnlijk. Maar de groeiende ongelijkheid en de klimaatrekening die grote bedrijven ontziet, geven linkse bewegingen hoop.

Is het niet een beetje ironisch, betalen voor de marxistische boodschap?