Journalisten moeten met bodyguards de straat op

Sinds november zijn tientallen verslaggevers aangevallen of bedreigd. Peter Vermaas e ploeg van de Franse nieuwszender LCI die zaterdag het protest van ‘gele hesjes’ in Rouen versloeg, had het zekere voor het onzekere genomen: de verslaggevers, redacteur en cameraman werden begeleid door twee ingehuurde veiligheidsagenten. Met slogans als journalopes (‘hoernalisten’), presstituées en journalistes collabos hadden boze Franse burgers zich immers al eerder tegen de in hun ogen partijdige pers gekeerd.

Het haalde weinig uit. Op sociale media is te zien hoe de LCI-journalisten door een groep woedende hesjes worden aangevallen en onderuit gaan. Het begon „uit het niets”, vertelde verslaggever Hugo Blais aan Libération . De camera liep niet eens, er was geen discussie aan vooraf gegaan. Een van de bodyguards liep een gebroken neus op.

„Een grens is overschreden”, reageerde voorzitter Christophe Deloire van Reporters Without Borders dit weekend. Sommige demonstranten maken zich volgens hem schuldig aan „onacceptabele, antidemocratische chantage die eruit bestaat te zeggen: ‘als jullie onze evenementen niet precies verslaan zoals we willen, dan hebben we het recht jullie te molesteren, te slaan en te lynchen’.”

Want het was niet voor het eerst dat de hesjes zich tegen de pers keerden. Sinds november zijn tientallen verslaggevers aangevallen of bedreigd. Alleen zaterdag al moesten in het zuidelijke Toulon twee journalisten van persdienst AFP een restaurant in vluchten, werd in Marseille fotografen en verslaggevers van de zender France 3 het werken onmogelijk gemaakt en kreeg een journalist van BFM in Pau live op tv klappen. Een verslaggeefster van regiokrant La Dépêche du Midi moest door andere gele hesjes ontzet worden toen demonstranten haar auto blokkeerden en

Geweld

met verkrachting dreigden vanwege de hun onwelgevallige verslaggeving.

Maar de acties zijn niet alleen fysiek. Regiokrant Ouest France kon op 27 december in een groot deel van het verspreidingsgebied in Bretagne niet verschijnen omdat gele hesjes uit protest tegen de redactionele koers de drukkerij bezet hielden. L’Yonne Républicaine in Auxerre en La Voix du Nord in Valenciennes hadden vergelijkbare problemen. Gele hesjes protesteerden in Parijs bij kantoren van AFP en nieuwszender BFMTV.

De kritiek op BFMTV is ietwat paradoxaal. Die zender heeft sinds november alle zaterdagse demonstraties van de hesjes integraal uitgezonden. Politici klagen dat die enorme aandacht het geweld heeft aangemoedigd. Maar de gele hesjes zelf vinden dat de zender te veel oog had voor ontsporingen. Zij laten ongevraagd, en soms zelfs op spandoeken, weten alleen de door het Kremlin gefinancierde zender RT te vertrouwen. Andere media hebben er een dagtaak aan om informatie die daar en op internet verspreid wordt te checken.

In een peiling over vertrouwen in instituties van onderzoeksschool SciencesPo zegt liefst 73 procent van de Fransen (traditionele) media niet te vertrouwen. Alleen sociale media (83 procent) en politieke partijen (88) doen het slechter. Dat klimaat is deels mogelijk gemaakt door Franse politici die gewoontegetrouw de boodschapper van slecht nieuws de schuld geven, schrijft hoofdredacteur Laurent Joffrin van Libération . „Sommige commentatoren, sommige politici zien in de gele hesjes profeten van democratische vooruitgang. Echt?”