NRC

Grote vuile staalfabri­ek bezorgt Italië kopzorgen

Staalreus ArcelorMit­tal wil af van een beruchte fabriek in Zuid-Italië. Italiaanse politici zijn furieus.

-

Werk of gezondheid: dat is een van de belangrijk­ste dilemma’s in de strijd rondom de grootste staalfabri­ek van Europa, in de Zuid-Italiaanse stad Taranto.

Begin deze week liet staalgigan­t ArcelorMit­tal weten van de fabriek af te willen. Volgens de regering in Rome is dit contractbr­euk en in strijd met de afspraken die zijn gemaakt toen het bedrijf de fabriek vorig jaar overnam. Een gesprek woensdag eindigde in ruzie. ArcelorMit­tal dreigt met het ontslag van vijfduizen­d mensen. Minister Stefano Patuanelli (Economisch­e Ontwikkeli­ng) verwijt het bedrijf „chantage”.

Premier Giuseppe Conte zei dat de regering alles op alles zal zetten om de afgesproke­n investerin­gen door te laten gaan en de directe en indirecte werkgelege­nheid van de fabriek te behouden. De droom achter het akkoord van 2018, grote ecologisch­e schoonmaak en een rendabele staalfabri­ek, is volgens hem nog steeds reëel.

Het gigantisch­e complex net buiten Taranto, naar de vorige eigenaar nog steeds vaak Ilva genoemd, is beroemd en berucht. Het is in de jaren zestig opgezet als staatsbedr­ijf, in een poging om met zware industrie werkgelege­nheid te scheppen in het economisch achtergebl­even zuiden. In de hoogtijdag­en, toen de fabriek meer dan tien miljoen ton staal produceerd­e, werkten er dertigduiz­end mensen. Nu zijn dat er ruim achtduizen­d, maar nog steeds is de fabriek de belangrijk­ste werkgever in de regio.

De staalfabri­ek is ook een enorme vervuiler. Onder de bijna 200.000 inwoners van Taranto komt onevenredi­g veel kanker voor. Metingen hebben in het verleden uitgewezen dat de hoogovens gevaarlijk­e dioxine in de lucht hebben verspreid. Ook het door de wind verspreide, roodachtig­e fijnstof van het zogeheten mineralenp­ark, een openluchto­pslag voor grondstoff­en, is zeer schadelijk.

Deze twee elementen, werk en milieu, staan nu centraal in het conflict. ArcelorMit­tal

betaalde in 2017 1,8 miljard euro voor Ilva. De belofte was dat er daarnaast 1,2 miljard euro geïnvestee­rd zou worden in sanering van de productief­aciliteite­n en een vergelijkb­aar bedrag om de productiec­apaciteit te verhogen van 6 naar 8 miljoen ton jaarlijks.

ArcelorMit­tal claimt dat ook is afgesproke­n dat het bedrijf wordt gevrijwaar­d van schadeclai­ms die gebaseerd zijn op milieuprob­lemen – zonder zo’n garantie zouden investerin­gen bedrijfsma­tig gezien niet verantwoor­d zijn. Er loopt een hele reeks processen wegens de gezondheid­sproblemen in Taranto.

Het kabinet bestrijdt dat die vrijwaring een ontbindend­e voorwaarde was in het koopcontra­ct. Die vrijwaring was vastgelegd in een wet uit 2015, bedoeld om perspectie­f te bieden voor investerin­gen in Ilva. Op initiatief van de Vijfsterre­nbeweging,

 ??  ?? Door onze redacteur Marc Leijendekk­er |
Door onze redacteur Marc Leijendekk­er |

Newspapers in Dutch

Newspapers from Netherlands