Snel kiezen voor baard of staart
De verkiezing is spannend, onzinnig, belachelijk, ontroerend, denigrerend en subjectief. Uiteindelijk krijgt een winnaar de prijs, terecht of onterecht. Het is zover, alle sporters van Nederland zijn weer op een grote hoop gegooid. De nominaties voor de sportman, sportvrouw, paralympiër, sportploeg en sportcoach van het jaar zijn bekendgemaakt. Het is zo discutabel als de pest en dat weten ze bij de NOS en NOC-NSF dondersgoed.
Appels en peren vergelijken? Was het maar zo, dat is nog fruit versus fruit. Dit is kiezen voor vier mannenroeiers of elf voetbalvrouwen, voor Max in een bolide of Mathieu op een fiets, voor de baard (Erik ten Hag) of de staart (Sarina Wiegman).
Rond het sportgala hou ik me graag afzijdig van alle mening en opwinding, ondoenlijk als het is. Altijd als het gala op televisie begint, belt bij mij thuis heel toevallig een hondje aan dat met droeve ogen vraagt om een lange wandeling in een ver bos.
Maar deze keer speel ik mee, zonder opgaaf van reden. Ik ga nu kiezen, zo snel en impulsief mogelijk.
Bij de mannen valt mijn keuze op Virgil van Dijk. Zijn lichaam is kolossaal en toch soepel. Hij verheft het verdedigen tot kunst. Leiding geven is zijn tweede natuur, vooral in het Nederlands elftal. Van Dijk werpt zich op als vader voor kinderen die bij het Wilhelmus op hun benen staan te trillen. O ja, hij won met Liverpool de cup met de grote oren.
Rond het sportgala hou ik me afzijdig van mening en opwinding, ondoenlijk als het is
Annemiek van Vleuten, Suzanne Schulting of Sifan Hassan? Dan kies ik Hassan als beste sportvrouw omdat atletiek de moeder aller sporten is en omdat ze zo’n lange weg moest afleggen voor succes. Hassan werd wereldkampioen op de 10.000 en 1.500 meter, dat was uitzonderlijk. De atlete bracht zichzelf wel in een lastig parket door met een schimmige coach samen te werken. Topsport op of over het randje, dat valt nog te bezien.
Sportploeg van het jaar? Lastig. Ajax was fenomenaal, maar kwam niet in de finale. De Oranjevrouwen kwamen in de finale, maar waren niet fenomenaal. Ik kies de baanwielrenners. Vooral omdat ik niet kan geloven hoe je 70 kilometer per uur kunt rijden op een fiets en ik ook niet zou weten hoe je een pantalon over die extreem gespierde dijbenen getrokken krijgt.
Als het om de beste sportcoach gaat, sla ik Erik ten Hag hoger aan dan Sarina Wiegman. Hij duwde zijn kop dwars door de hoofdstedelijke tegenwind heen en heeft – denk ik – meer invloed gehad op het spel van Ajax dan Wiegman op dat van de Oranjevrouwen.
Na het halen van een espresso ben ik toch aan het twijfelen geslagen. Veelvuldig winnaar Mathieu Van der Poel nemen in plaats van Virgil van Dijk? Liever Suzanne Schulting met die machtige slotronden? Ajax een opkontje geven?
Alleen paralympisch weet ik het zeker: tennisster Diede de Groot. Om een zeer subjectieve reden: ze is de dochter van mijn nicht.