Het mondiale tennis zit gevangen
Geen Roland Garros en straks ook geen Wimbledon. Mocht er nog getennist worden dit jaar, dan vrijwel zeker zonder publiek.
Als de nummer 188 van de wereld is ze niet anders gewend: spelen voor lege tribunes. „Er zijn altijd wel een paar mensen”, zegt proftennisser Bibiane Schoofs. „Maar hoe vaak sta je niet te spelen op een challenger of future [tweede en derde profniveau] ergens op een achterafbaan, met alleen je coach en de coach van de tegenstander, als die er überhaupt is.”
De internationale tenniswereld verkeert in grote onzekerheid over hervatting, na het stilleggen sinds half maart. Hoewel de planning is 1 augustus weer te beginnen, verwachten veel spelers dat dit jaar niet meer wordt gespeeld. De vele vliegbeperkingen maken dat het proftennis, met toernooien over en spelers uit de hele wereld, gevangen zit.
„Elk land heeft andere regels, een andere aanpak”, zegt Olivier van Lindonk, spelersmanager bij het Amerikaanse managementbureau IMG. „Het grootste probleem wordt straks om spelers uit tientallen landen in te laten vliegen. Daar worden regeringen op dit moment vrij nerveus van.”
De vraag is nu of de Noord-Amerikaanse hardcourttoernooien in augustus doorgaan. Daarbij wordt nadrukkelijk gekeken wat de US Open beslist, gepland voor eind augustus in New York. Half juni moet dit duidelijk worden. Vooralsnog verbiedt de VS reizigers uit Europa. Wel maakte de Amerikaanse regering dit weekend bekend dat zij een uitzondering wil maken voor buitenlandse topsporters – wat een eerste opening kan zijn naar het organiseren van toernooien.
Thiemo de Bakker zit financieel „krap” door het uitblijven van inkomsten
Eerder werd Wimbledon geschrapt. Roland Garros zou deze en volgende week worden gehouden, maar is door de Franse organisatie verzet naar eind september – zonder enig overleg.
Mocht dit jaar nog getennist worden, zal dat zeer waarschijnlijk zonder, of met een beperkt aantal toeschouwers zijn. Maar veel sponsors zien dat niet zitten, zegt Van Lindonk. Roger Federer zei zaterdag dat hij niet in lege stadions wil spelen. „Het publiek is essentieel voor de emotie.”
Eerder deze maand stelde de Nederlandse regering dat grote evenementen pas weer gehouden kunnen worden mét publiek zodra er een vaccin is. Bij het ABN Amro-tennistoernooi in Rotterdam, gepland voor februari 2021, gaan ze er vanuit dat (mits reisbeperkingen zijn opgeheven) het toernooi doorgaat. „In wat voor vorm dan ook”, zegt woordvoerder Dimitri Bonthuis.
Een mogelijkheid is dat het toernooi wordt afgeslankt, met minder publiek (nu jaarlijks zo’n 110.000 bezoekers) en afstand op de tribunes. Helemaal zonder publiek is ook een optie. Het verdienmodel van tennistoernooien is niet afhankelijk van recettes, zegt Bonthuis. Inkomsten uit mediarechten en sponsoring vormen de belangrijkste inkomstenbronnen, al kan hij geen percentages geven.
Sponsor ABN Amro, goed voor een jaarlijkse bijdrage van 3 miljoen euro, sluit een editie achter gesloten deuren op voorhand niet uit. Ernst Boekhorst, verantwoordelijk voor de sponsorportefeuille bij de bank: „Dat is niet wat je wilt, maar het is wel denkbaar als een van de scenario’s.”
Om bezig te blijven, worden nu op verschillende plaatsen onofficiële demonstratietoernooien gehouden. In de achtertuin van een vastgoedondernemer in de buurt van Los Angeles vond al een toernooitje plaats met pro’s. En Novak Djokovic organiseert de zogeheten ‘Adria Tour’, dat zowel Bosnië, Kroatië, Montenegro als Servië aandoet – landen die relatief licht zijn getroffen door Covid-19.
Bezinnen op toekomst
Spelers gebruiken de tijd ook om zich te bezinnen op hun toekomst. „Ik zit richting einde carrière”, zegt voormalig toptalent Thiemo de Bakker (31), de nummer 659 van de wereld. „Voor mij is het een mooi moment om te gaan kijken wat ik na mijn loopbaan kan doen.” Wat, dat weet hij nog niet.
Hij traint weer na een knieoperatie, al is het nog niet voluit. „Zie ik het nut nu niet van in. Dan sloop je jezelf alleen maar.” Nu inkomsten (prijzengeld) wegvallen zit De Bakker – die in totaal 1,8 miljoen dollar prijzengeld won – financieel „krap”, zegt hij. „Dat maakt niet zoveel uit. Dat heeft iedereen op dit moment. Op zich maak ik mij daar niet zoveel zorgen om.”
Door zijn lage ranking valt hij buiten het noodfonds van in totaal 6 miljoen dollar dat de bonden en de grand slams eerder deze maand hebben opgezet voor spelers die tussen de 100 en 500 staan op de wereldranglijst. Het idee: in de top wordt voldoende verdiend, het is met name de categorie eronder die het kan gebruiken.
Het is een eenmalige ondersteuning en wordt verdeeld op basis van verschillende criteria – zoals ranking, aantal toernooien en hoogte van prijzengeld. Bedragen van een paar duizend dollar oplopend tot maximaal 10.400 dollar worden uitgekeerd. Bibiane Schoofs en Richèl Hogenkamp krijgen beiden het hoogste bedrag.
Hogenkamp, nummer 213 van de wereld, kan er onder meer haar trainer mee doorbetalen. Al had ze een buffer opgebouwd – ze verdiende tot nu toe 1 miljoen euro prijzengeld. Zorgen maakt ze zich niet over haar financiën. „Maar als dit langer duurt, heeft het misschien invloed op de keuzes die ik voor volgend jaar moet maken”, zegt ze. Zoals investeringen in haar begeleidingsteam.
Het spaargeld dat ze nu aanbreekt was bedoeld voor na haar carrière, zegt Hogenkamp (28). „Als ik stop, betekent dat niet dat ik gelijk een baan heb. Misschien moet ik wel een studie gaan volgen. Dan is dat geld om die tijd door te komen, of bepaalde dingen te financieren voor na het tennisleven. Maar het is zoals het is.”
De eerste paar dagen nadat het tennis stil kwam te liggen, had ze het moeilijk. Even speelde ze met de gedachte om te stoppen, omdat hervatting nog zo ver weg was en trainen niet kon. „Normaal leef je ergens naartoe. Nu helemaal niet. Dat is mentaal lastig.” Ze wil nog een paar jaar spelen, maar heeft nu tijd om na de denken over het leven ná tennis. Ze zag dat in België een online cursus tot tennisleraar wordt aangeboden voor topspelers. Dat leek haar wel leuk.