Een lappendeken van goede bedoelingen

Verschuil je niet achter je fragiele gemoedstoestand, zingt frontman Matty Healy van The 1975 zichzelf toe op het album met de nogal pompeuze titel Notes On A Conditional Form. Het begint met een vijf minuten lange speech van Greta Thunberg begeleid door pianodoedels, dan een boos emopunknummer, dan een berustend ambientmuziekje voordat de eerste ‘gewone’ popsong zich aandient. Het 22 songs en 82 minuten lange album werd grotendeels opgenomen met een mobiele opnamestudio in de tourbus en reflecteert de bezorgdheid van de Engelse band over de staat van de wereld. Gastbijdragen van FKA twigs en Phoebe Bridgers brengen de lichtheid die The 1975 maar zelden vindt.

Healy houdt zijn seksualiteit onder een vergrootglas en verspreidt zijn sombere wereldbeeld over een album dat soms kabbelt, dan weer opbloeit met stuwende elektronica, U2achtige gitaar en zelfs seventiesachtige saxofoonpop. Het is enorme lappendeken van goede bedoelingen en onevenwichtige muziek, te genieten in kleine porties.