Wel naar kapper, kroeg, bios. Niet naar Hogeschool. Vreemd.

Ik maak mij veel zorgen over de studenten. Mijn collega’s en ik spreken continu over mogelijke negatieve effecten van online onderwijs zoals Julia Pel beschrijft (Zijn wij dan nu de verloren generatie?, 27/5). We realiseren ons dat het onderwijs, alle goede bedoelingen ten spijt, niet is wat het was. Ik zie en ervaar de inhoudelijke en sociale worsteling die deze periode geeft bij de studenten (en trouwens ook de docenten: die willen dit ook allemaal niet). Elkaar ontmoeten, praktijkonderwijs, stages, slap geleuter bij de koffiemachine of projectgroeptafels: 100 procent essentieel voor een ‘totale beleving’ van je onderwijs. De realiteit is dat we niet anders mogen van de overheid. Die baseert het weer op risicoanalyses. Zijn die soms moeilijk te volgen? Ja: wel naar de kapper, kroeg en bios. Niet naar de hogeschool. Vreemd. Aan de andere kant: 30.000 studenten bij elkaar zetten is ook weer geen goed idee. Compromis dan? Ik denk dat de rekening nu te veel bij de studenten wordt gelegd. Zij zijn voor zichzelf een laag risico, maar moeten wel de volle rekening betalen ter bescherming van anderen. De overheid kan dan op z’n minst alle studenten gratis een extra (fysiek, niet digitaal) studiejaar geven: tijd om de achterstanden in te halen, en hopelijk is de arbeidsmarkt dan ook weer wat bijgetrokken. Studenten, jullie staan er niet alleen voor. S. Wallagh opleidingsmanager Hogeschool Utrecht