Bier in Berlijn
Endlich wieder Biergarten
Nog voor de dikke man met witte baard zijn rugzak heeft afgedaan, en zich heeft laten zakken op een bankje aan een lange tafel voor hem alleen, zucht hij al hardop: „Endlich wieder Biergarten.” Aan een andere tafel, tegenover hem, kijkt een vrouw even op van haar tijdschrift. „Eindelijk”, beaamt ze, en ze neemt een slok donker bier uit haar glazen pul.
Als import-berlijner kan ik hier, in Biergarten Eschenbräu, het best de charme van het begrip Feierabend navoelen. De werkdag zit erop, even tijd om niets te doen bij een glas bier, zoals Birgit zegt, de vrouw met het tijdschrift en het donkere bier.
Ze is een van de vele stamgasten in dit kleine juweel van een Biergarten, verstopt op de binnenplaats van een paar flats in de multiculturele wijk Wedding. Hier geen toevallige voorbijgangers, geen toeristen, geen muziek en zeker geen hoempa.
Wel de bekende gekleurde lampjes tussen de bomen, grind op de grond, vogeltjes die fluiten en gasten die gedempt praten of urenlang in hun eentje de krant of een boek zitten te lezen. Een ober met mondkapje bedient aan tafel. Er is eigen, ter plekke gebrouwen bier in vele soorten. En Flammkuchen – die met prei en Emmentaler is een aanrader.
Na twee maanden verplicht sluiten zijn de Biergärten in Duitsland weer open. Met afstandsregels – zodat er nu maar vijftien tafels staan onder de reusachtige eik die het hart vormt van deze huiselijke stadstuin. Om half vijf is nog maar één tafel niet bezet, en het bordje ‘Reserviert’ verklaart waarom. Even later heeft er een man van middelbare leeftijd plaatgenomen, hij heet Alexander Mühle en komt hier al zo’n tien jaar. Al snel staat er een glas Panke Gold voor zijn neus – hier gebrouwen en genoemd naar de Panke, een riviertje hier in de buurt, legt hij uit.
Uit de kelder, waar zich het bijbehorende café bevindt, heeft hij als vertrouwde klant vier borden en bestek gehaald. Uit zijn rugzak begint hij van alles op te diepen, dat hij op een zorgvuldig uitgespreid tafelkleedje neerzet.
Stukken kaas, een worst, een groot Turks brood, twee manden met kleine broodjes, aardbeien. Vanwege de coronaregels heeft Mühle zijn verjaardag niet met vrienden kunnen vieren. Nu het weer kan, en leden van twee verschillende huishoudens weer met elkaar aan tafel mogen zitten, gaat hij dat hier met een klein groepje inhalen. In deze Berlijnse Biergarten waar een oude Beierse traditie – klanten mogen hun eigen eten meenemen – nog in ere wordt gehouden.