De ‘verstandige vier’ helpen EU verder

Ook NRC noemt de vier landen die een ander soort herstelplan voor de coronacrisis presenteren de ‘zuinige vier’, zonder bronvermelding maar wel tussen aanhalingstekens (Felle Duitse kritiek op ‘zuinige vier’, 26/5). In de Financial Times lees ik over de ‘frugal four’. De krant gebruikt de term in een verwijzing naar een uitspraak van een Eu-diplomaat. Op de radio (BNR) had men het zelfs over de ‘vrekkige vier’. In een politiek debat speelt framing een rol. Waarom niet spreken over de ‘verstandige vier’ of de ‘spaarzame vier’? Het woord solidariteit valt in een discussie waarbij de zuidelijke landen, in tegenstelling tot noordelijke landen, onvoldoende hervormingen hebben doorgevoerd vóór de crisis, wat toegang tot de kapitaalmarkt nu ingewikkelder maakt. Maar niet onmogelijk. De prijs is alleen hoger. Dat is de consequentie van het uitblijven van beleid in de jaren hiervoor. Zullen we dat niet belonen? Van noodfonds ESM wordt (nog) geen gebruik gemaakt. Vreemd, de crisis was toch zo groot? Het argument dat wijzelf ook last hebben van een verlamd Zuid-europa in onze economie is een kortetermijnargument. Gerrit Zalm, ‘Il duro’ genoemd, werd door Italianen gewaardeerd om zijn harde opstelling die binnenlandse hervormingen afdwong. De lange termijn. Het is voor de EU en de euro, zonder fiscale unie en zonder begrotings- en staatsschulddiscipline, beter dat aan een duidelijke lijn wordt vastgehouden dan dat er gemarchandeerd wordt om de lieve vrede.

docent economie