Einde knielen
Op mijn scherm verscheen een gebroken Stephen Jackson. De voormalig Nba-speler, twee meter lang, honderd kilo zwaar, huilde in zijn telefooncamera. Zijn tweelingbroer was vermoord: George Floyd. Ze noemden elkaar twin, maar waren vrienden. Na hem kwam Lebron James voorbij. Net als Jackson vroeger, is hij de ‘kleine’ snelle aanvaller in het basketbalspel. Hij postte een foto van de tijdens het volkslied knielende Colin Kaepernick op een American-footballveld met daarnaast een foto van een knielende politieagent die zijn knie niet in gras drukt, maar in de nek van een geboeide zwarte man: George Floyd. Boven de foto’s de tekst: dit is waarom.
Het knielen van Kaepernick tijdens het volkslied, was zijn vreedzaam protest tegen politiegeweld jegens de zwarte mens. Donald Trump zei dat clubeigenaren spelers die dat deden, zouden moeten ontslaan. Sindsdien heeft geen club zich aan Kaepernick willen branden, dus speelde hij in 2016 voor het laatst. Ik weet niet wat er van de vrijheid van meningsuiting overblijft als je president je, zelfs wanneer je tot de wereldtop behoort in jouw materie, voor zwijgzaam knielen tot werkloosheid kan veroordelen. Nietsvermoedend daalde ik af in de sociale media van Noord-amerikaanse topsporters en zo zag ik een man vermoord worden. Op klaarlichte dag, midden op straat, omringd door getuigen, wordt George Floyd gedood door een diender van het apparaat dat juist voor zijn veiligheid moet instaan. Hij bood geen verzet tijdens zijn arrestatie en toch werd hij geboeid door twee witte agenten tegen de grond gedrukt terwijl een derde acht minuten lang zijn knie in zijn nek boorde en hem zo van het leven beroofde.
Kaepernick zei de hele woensdag niks. Ik wachtte op zijn woorden als sportfans op zijn worp en dacht aan een ander soort kleine snelle aanvaller: Zuid-amerikaanse verzetshelden zoals Emiliano Zapata en Che Guevara. Onder hen gonsde het spreekwoord: „Beter staand te sterven, dan op de knieën te leven.” Kaepernick gaf daaraan een nieuwe dimensie omdat hij juist door te knielen tegen onrecht opstond, maar in de Verenigde Staten maakt het als je zwart bent niet uit of je knielt, staat of het allebei tegelijk kan – in handen van een witte, niet eens per se politieagent, kun je altijd worden doodgemaakt. Bij deze schendingen van mensenrechten hoop ik altijd dat vertegenwoordigers van de VS op matjes worden geroepen, maar dat blijkt ijdele hoop.
Donderdag liet Kaepernick van zich horen. Hij schreef: „Als beschaafdheid tot de dood leidt, is opstand de enige logische reactie. Het zal smeekbedes tot vrede regenen, en als het zover is, zullen die tot dovemansoren zijn gericht, want jullie geweld bracht dit verzet.”
Vrijdagochtend schreef Jackson: „Ik kleed me voor de belangrijkste wedstrijd van mijn leven. Gerechtigheid voor twin.” Als sporters zich over mensenrechten gaan buigen, dan weet je dat qua schendingen de bodem is bereikt.
Mocht u verzuchten: gelukkig gebeuren dit soort dingen bij ons in Nederland niet, dan hoop ik dat u aan de toeslagenaffaire denkt en uw zucht bijstelt. Bij ons heeft de burger met exotische afkomst alleen in financieel opzicht van de foute ambtenaar te vrezen.
is
In de VS maakt het als je zwart bent niet uit of je knielt, staat of het allebei tegelijk kan