Minder schuldgevoel over koffiecups

Ik houd van koffie. Zoveel, dat ik me voor ik naar bed ga al verheug op het eerste kopje ’s ochtends, dat ik drink voordat ik opsta – nou ja, ik sta even op, als het mijn beurt is om koffie te maken.

Ik houd ook van mijn Nespresso-machine. Een echte, goede espressomachine vind ik thuis te veel gedoe. Het verhaal over de geneugten van filterkoffie dat vorige week in deze bijlage stond heb ik met belangstelling gelezen, maar ik vrees dat ik de associatie met de kannen vol met steeds naarder smakende koffie uit mijn studententijd nooit meer kwijtraak.

Wel zitten de cups die in de machine gaan me al een tijd dwars. Zeker sinds ik noodgedwongen vanuit huis werk, komt al mijn koffie – zes kopjes per dag – uit cups. Een dure manier van koffiedrinken, maar het geld heb ik ervoor over. Het afval steeds minder. Plastic cups zijn natuurlijk rampzalig. Aluminium cups kunnen worden recycled, maar voorkomen, vind ik, is beter dan recyclen. Mijn wederhelft heeft me al meerdere keren gewezen op het bestaan van hervulbare cups van roestvrij staal.

Net toen ik overwoog die aan te schaffen, ontdekte ik De Koffiejongens, dat sinds 2017 koffiecups aanbiedt op abonnementsbasis. Sinds afgelopen maart zijn die niet meer van aluminium en plastic, maar van van suikerriet, mais en zetmeel gemaakt bioplastic. Ze werden speciaal ontwikkeld door een bedrijf in Luxemburg, en kunnen na gebruik bij het gft-afval. Mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt verpakken ze in compacte doosjes die voor minstens 95 procent zijn gemaakt van gerecycled papier, en die op hun beurt in grotendeels gerecyclede dozen gaan die zo zijn gemaakt dat een bestelling van zestig cups in de brievenbus past. Bijna alle bestellingen worden per fiets of lopend bezorgd.

Ik kies aanvankelijk voor het standaardabonnement ‘large’, 60 cups per twee weken, krap voldoende voor een week; later zie ik dat hoeveelheid en frequentie kunnen worden opgeschroefd. Tussentijdse ‘noodbestellingen’ zijn mogelijk, maar schuiven de gewone levering op.

Minpunt: de – overigens prima en in verschillende varianten verkrijgbare – koffie is biologisch noch fairtrade. Walter Morriën, een van de twee mannen achter De Koffiejongens, zegt daar wel naar te streven, maar dat het aanbod van duurzame koffie die geschikt is voor cups nog beperkt is, waardoor continuïteit niet kan worden gewaarborgd. De herkomst van de grondstoffen voor de cups is niet bekend bij De Koffiejongens. Evengoed is mijn schuldgevoel over het feit ik te lui ben om zelf cups te vullen significant afgenomen.