Proefpakket voor kaas- én wijnliefhebbers met Qr-code
In dit huiselijke leventje is er vooral plek voor goede ingrediënten en lekkere spullen
Bijna is het zover, dan mag de horeca weer open. We worstelen met dit perspectief, we zijn blij en bezorgd tegelijk. Wat blijft er over van ons favoriete tijdverdrijf, uit eten gaan, als alles volgens strikte regels is vastgelegd? Hoe gezellig is een restaurant als de looproutes zijn aangegeven, de bediening met een trolley langs de tafels gaat, slechts vijf à tien tafels bezet zijn, plexiglazen schermen tussen ons en de rest van de wereld staan? En, vooral belangrijk, hoe beschermd zijn wij eigenlijk als we ons weer onder de mensen begeven? Aan de andere kant gunnen we restaurants een goedmaakzomer en hebben we ons dus uitgesloofd om in juni een plekje in hoofdstedelijke restaurants te bemachtigen – noem het journalistieke nieuwsgierigheid.
We waren niet de enigen: uitbaters werden overrompeld door telefoontjes van gasten die nog net niet in een slaapzak voor de deur lagen. De honger naar uit eten gaan is niet te onderdrukken. Vooralsnog koesteren we nog even ons rustige, huiselijke leventje met zelf koken, de tafel mooi dekken, de beste wijnen drinken en proberen te vergeten dat de wereld op z’n kop staat.
In dat huiselijke leventje is er vooral plek voor goede ingrediënten en lekkere spullen. Van diepvriespizza’s worden we ongelukkig, naar de herkomst van vlees van de grootgrutter kun je alleen maar gissen, brood dat vier weken vers blijft komt er bij ons al een tijdje niet meer in. En ook al is onze portemonnee deze dagen bepaald niet vetgemest, goede spullen blijven prioriteit.
Een van de leveranciers van dat wat wij zo nodig hebben dezer dagen, namelijk kaas, is Kef. Met een paar zaken in de stad zorgen ze dat de oprechte Bourgondiër overeind blijft, ze leveren de mooiste kazen. Fromagerie Abraham Kef, want zo heette de zaak bij de oprichting in 1953, is een begrip. In onze jonge jaren vielen we het toen nog enige filiaal in de Marnixstraat wel eens binnen, alleen al om de nostalgie van een ouderwetse kaaszaak op te snuiven. Kef leerde Amsterdam Franse kaas eten, wordt er gezegd. Bij het Kef van nu kun je kaaspakketten voor thuis bestellen, wij vallen naturellement voor de ‘dégustation à la maison vin’, een proefpakket voor de kaas- en wijnliefhebber (er is er ook één voor bierdrinkers).
Op een zonnige zaterdagochtend staan we braaf op anderhalve meter afstand van elkaar in de rij op het Van der Pekplein om een canvassen tasje met een leistenen plateau, twee zwarte doosjes met negen verpakte kazen, een stokbrood dat nog afgebakken dient te worden en twee flessen wijn in ontvangst te nemen. Onze proeverij met de vrolijke titel ‘Kef het zelf’ kost voor twee personen vijftig euro, maar het is een buitengewoon leerzaam en smakelijk gezelschapsspel waarmee je zomaar een paar uur kwijt bent. De spelregels zijn eenvoudig: haal de kaas op tijd uit de koelkast! Deze kazen zijn allemaal perfect gerijpt, maar van die smaak proef je amper iets als de kaas niet op kamertemperatuur komt. Ook belangrijk: op elke kaas staat een nummer, volg vooral de nummers. Want als je met blauwe kaas begint, proef je niets meer van dat fijne, jonge geitenkaasje.
Drink je (met z’n tweeën of meer) één fles wijn bij de negen kazen, kies dan voor de Normandische poiré, want die past bij alles, bij twee flessen drink je eerst de poiré en dan de rode L’aimé Chai, een biodynamische blend van merlot, cabernet sauvignon en malbec uit Zuidwest-frankrijk. En dan nog iets: scan met je telefoon de Qr-codes op de bijsluiter, want dan vertelt vrolijke vriend Joppe iets over drie kazen op het plateau: de roodflora ofwel gewassen korstkaas Soumaintrain fermier affiné uit de Bourgogne, de rauwmelkse en milde Brie Fermier d’ile de France en de blauwaderschapenkaas Brebis de Saint Sulpice uit de Auvergne, een neefje van de roquefort. Er zitten trouwens ook vier Hollandse kazen in de tas, waaronder één – Hansje genaamd – uit Amsterdam. Bon appétit!
Vanaf nu berichten we uit een wereld die niet lijkt op de oude. Een wereld waarin afstand en intimiteit in een duivels spel zijn verwikkeld. We gaan weer uit eten.