Jeđđehus oažžumis
«Jeđđejehket, jeđđejehket mu álbmoga, cealká din Ipmil.» Jes. 40, 1.
«Du lohpádus lea mu jeđđehus vártnuhisvuođas, dat addá munnje eallima.» Salme 119,50
Ipmil jeđđe, muhto mii eat leat álo nu gergosat jeđđet. Muhtimat dovdet sii eai máhte ja leat eaige dieđe maid bargat dakkár dilis. Sii soitet leat dego Job ustibat, guđet eai lihkostuvvan dainna ahte addit rivttes jeđđehusa. Boađus das lei garra duopmu. Dat guhte dáhttu jeđđehusa mii duođaid lea ávkin, ferte dan ohcat Ipmilis. Ipmil máhttá jeđđet, vaikko man váttis dilli leš. Son lea min mielde maiddái «jápminsuoivana leagis». Son dáhttu ahte maiddái mii jeđđešeimmet guhtet guimmiideamet, jeđđehusain mii doallá ja masa sáhttá luohttit. Mii sáhttit jeđđet guhtet guimmiideamet dainna maid Jesus lea min ovddas dahkan. Son lea jeđđehusa vuolgga, ja su jeđđehus ii leat duopmu, muhto dat addá Ipmila ráfi ja ilu. Eallin šaddá ilolažžan ja buorren go son beassá leat jeđđejeaddjin.