Einstürzende Neubauten
NEI, SALTVASKA ELVESTEIN og mangel på armeringsjarn i Rådhuset i Bergen er ikkje årsaka til at tyske industrirockarar kalla seg for kollapsande nybygg.
Nei, det var ikkje for å spara pengar til fargefjernsyn at dei som bygde Rådhuset i Bergen kanskje tenkte at eitt armeringsjarn hit, og eitt dit, det blir fort pengar av det. I 1971 var Noreg eit kristent land. Fargefjernsyn var nytt og syndig og mykje dyrare enn fire armeringsjarn i kvar søyle i det nye rådhuset.
NEI, DET ER IKKJE RÅDHUSET i Bergen som blir vist på den nye, norske katastrofefilmen på kino. Det er storbyblokkene i Oslo-metropolen som er Einstürzende Neubauten i «Skjelvet». Bergen er ingen metropol. Det er forsåvidt ikkje Oslo heller, men berre Oslo er katastrofal nok her til lands.
Nei, dei som bygde Rådhuset i Bergen sparte ikkje på armeringsjarnet og på saltet på elvesteinane fordi halve byen og heile Sandviken meinte nybygget ville bli så hesleg at det burde kollapsa så fort som mogleg. I 1971 var Noreg eit verdikonservativt land. Alle ungar med to norskfødde foreldre fekk sparegris til dåpen, og det fanst eittøringar og toøringar og femøringa i kopar til å stappa i grisen.
EINSTÜRZENDE NAUBAUTEN byrja ikkje å industrirocka før i 1980. Då var eittøringar og toøringar ute or soga, og dette året fekk norskfødde globalistar smaka Pizza Grandiosa for aller første gong. Industrirockarane valde ganske sikkert å kalla seg for kollapsande nybygg fordi det høyrest så knall i padden ut på tysk. Men namnet skal visst også ha vore eit hint til ei allminneleg meining i Tyskland på den tida, om at gammalbygg var monaleg stødigare enn nybygg.
No når vekta av alle papir og alle byråkratar og alle folkevalde er flytta ut av huset, er fåren minska for at Rådhuset i Bergen skal kollapsa. Med nye armeringsjarn og nyvaska elvestein skal søyler gipsast. Men Einstürzende Neubauten er framleis i full sving.