Scoring i eige mål
Kommunar som knuser sparegrisen før samanslåing med naboen, påfører innbyggjarane eit sjølvmål.
VESTLANDET STÅR framfor dei største endringane på kommunekartet på eit halvt hundreår. Mange strilar, hardingar, vossingar, sogningar, sunnfjordingar og nordfjordingar vil frå 1. januar 2020 bu i nye kommunar. Dei aller fleste av desse samanslåingane er komne til ved at kommunane frivillig har gått saman og sett at dei kan løyse oppgåvene best i fellesskap.
Den tilliten som er bygd opp gjennom fleire års arbeid, bør ikkje rivast ned på oppløpssida. I går kunne Bergens Tidende fortelje om dei storstilte utbyggingane i dagens Øygarden kommune. I haust opnar dei idrettsanlegg for 110 millionar kroner. Og det er ikkje alt:
ORDFØRAR BØRGE HAUGETUN (Tverrpolitisk valgliste for Øygarden) håpar òg den nye symjehallen på Rong står klar før kommunen slår seg saman med Sund og Fjell om eitt og eit halvt år. Prislappen der kan bli over hundre millionar.
Sjølv om planane har vore der ei stund, er ordføraren tydeleg på at det er samanslåinga som gjer at utbygginga skjer no: «Svømmehallen bygger vi nå, for å vaere sikker på at den kommer», sa Haugetun til BT.
ØYGARDEN TEK ÒG med seg store skatteinntekter inn i den nye storkommunen, men det er grunn til å åtvare mot denne tenkinga. Heile poenget med å gå saman frivillig, er at ein har trua på at ein kan løyse små og store spørsmål til beste for alle i ein ny, større kommune.
Om kommunane no posisjonerer seg ved å sylte ned storkommunen i gjeld, gjer dei seg sjølve ei bjørneteneste. Dei tek frå den nye kommunen – som dei sjølv skal bu i – mykje handlingsrom for framtida.
TIDLEGARE I HAUST ropte fylkesmann Sponheim varsku. Kommunar i Hordaland som snart slår seg saman med grannen, bruker meir pengar enn det som er forsvarleg. Fylkesmannen peika på så godt som alle reformkommunane i fylket. Også Sogn og Fjordane tek opp mykje gjeld før fylkessamanslåinga med Hordaland.
Den tilliten som er bygd opp gjennom fleire års arbeid, bør ikkje rivast ned på oppløpssida.
Mange av dei samanslåtte kommunane har laga gode plattformer som slår fast at innbyggjarane skal ha likeverdige tenester. Her er det viktig at «storebror» i samanslåinga viser seg som eit raust kommunesenter i framtida. Folk i utkantane må kunne stole på at ikkje sentrum sluker ressursane, men tvert om viser seg som ein motor for bygdene ikring.
GJENNOM TILLITSFULLT samarbeid kan kommunane skape gode lokalsamfunn for innbyggjarane sine. Det gjeld å oppføre seg pent på veg inn i ekteskapet.