By og land, klart det går an

Nynorsken fortener sitt eige bergenshus. Spørsmålet er kor høgt det er under taket i denne byen.

DET HADDE VORE FINT om huset blir ei feiring meir enn ein nekrolog, fritt for tungsinn og underdog-traumer. Ein stad der tung fjordadesperasjon og stutthogd fjell-lyrikk ikkje ligg på dørstokken og sperrer for dei nyfikne.

Der du ikkje treng sitere Olav H. for å få okei service i baren. Litt meir lågterskelnynorsk hadde vore fint.

EG SYNS DET ER SÅ BRA at initiativet kjem frå Hordaland Teater, som er i ferd med å gje nynorsken litt av andletsfargen, humoren og eitelskapen tilbake. Midt i Bergen sentrum.

For denne saka vert kjent berre fire dagar før stiftinga Nynorsk kultursentrum skal feire sitt 25-årsjubileum ved Ivar Aasen-senteret i Ørsta, men alle 24 offentlege partnarar og kulturministeren til stades.

STIFTINGA HAR GJORT ein livsviktig jobb med å forankre nynorsken i historia og kulturen, over store delar av landet. Men Bergen har ikkje teke del i denne gruppeklemminga.

Desto viktigare er det at nynorskens hus plasserer seg midt i synet på det mest konservative bokmålet, og kan vise at det er fullt mogeleg å leve greitt saman.

I beste fall kan nynorskhuset gjere litt for å styrkje omdømet til ein by som ikkje er vidkjent for å vere språkleg tolerant.