Ei gåve til storbyen
Regjeringas gåveforsterking må bli innretta sånn at ho ikkje berre stør kulturlivet i sentrale strok.
ILVITE-SENTERET, Ungdomens kulturmønstring og Litteraturhuset: Det blir meir kultur og endå betre opplevingar av at private er med på spleiselaget.
I 2014 innførte regjeringa ei eiga ordning som skulle gjere det meir lukrativt for private å bidra med pengar til kulturlivet. Gåveforsterkingsordninga fungerer slik at privatpersonar, organisasjonar, selskap eller stiftingar gjev ein viss sum, og så legg staten på 25 prosent ekstra. Når Sparebanken Vest gjev 170.000 kroner til AKKS Bergen, kjem det offentlege med 42.500 kroner på toppen.
Dette nyt Vestlandet godt av – men ordninga fungerer sentraliserande.
delte regjeringa ut 19.999.506 kroner til ulike kulturinstitusjonar i Hordaland. Her finn ein både tilskot til Baroniet i Rosendal, Vossajazz og Sunnhordland museum, men det meste av pengestraumen går til Bergen.
Av om lag 20 millionar går 17,5 til tiltak i Bergen. Det er sju av åtte hordalandskroner. Mange av institusjonane i Bergen får pengar frå stiftingar med lang tradisjon for å gje. Det er svaert positivt for byen, landsdelen og Noreg, men det viser tydeleg dilemmaet: Skulle ikkje gåveforsterkingsordninga lokke fram friske midlar?
ENDÅ TYDELEGARE blir det om ein samanliknar Hordaland med Sogn og Fjordane. I år får fjordfylket totalt 523.550 kroner frå ordninga, fordelt på to festivalar og eitt museum. Den same trenden ser ein i fylke som Hedmark eller i Nord-Noreg. Finnmark får null. Fylket er rett og slett ikkje fullt av mesenar.
Pengane sit ikkje like tett over heile landet.
Dei tre raudgrøne partia vil skrote ordninga fordi fordelinga er så skeiv. Det er feil veg å gå. Som stortingsrepresentant Silje Hjemdal (Frp) seier til BT, er dette ei klok ordning fordi den premierer institusjonane og ikkje gjevarane.
MEN STATEN har eit ansvar for å ordne det marknaden ikkje kan gjere åleine. Om ordninga gjer at ein del tunge institusjonar i storbyane dreg frå resten, blir det endå viktigare at det offentlege tek vare på institusjonane som ikkje har like god tilgang på privat kapital.
Private bør ikkje få overstyre den offentlege kulturpolitikken.
DET KAN IKKJE vere eit problem at private vil bidra til beste for fellesskapen. Men private bør ikkje få overstyre den offentlege kulturpolitikken.