Stovegrisens glansdagar

Vere inne i fleire månader? Kunne ikkje hatt det betre.

EG HAR EIN EIGENSKAP eg trudde eg aldri ville få bruk for: Eg er ein stovegris. Eg likar rett og slett å vere heime, gjerne i stova. Aller best er det når eg får stova for meg sjølv og kan høyre musikk, og kanskje lese ei bok samstundes.

Å vere stovegris gjev ikkje mykje status. Det kviler ein eim av latskap over denne grisen. Ein eim av slapp kropp og introvert natur.

MEN NO KAN vi stovegrisar endeleg kaste av oss åket. Endeleg kan vi tørke det sleipe fliret av friskluftelskande kjekkasar og oversosiale utelivskongar.

Koronakrisa har gjort stovegrisen til heile verdas idealfigur. Alle må vere inne! Det står om liv! Stovegrisens livsstil reddar verda!

Borte er den snikande frykta for å gå glipp av noko fordi ein ikkje går så mykje ut på byen. Ingen andre går jo ut! Ikkje er det interessante debattar eller konsertar der ute ein går glipp av heller.

KYRKJENE MELDER OM auka interesse for endetidsprofetiar. Kanskje har dei rett. Kanskje er tida koma då dei saktmodige skal arve jorda, tida då stove grisane tek over. For kven andre har oppnådd så mykje i denne krisa?

Berre tenk på dei 1,4 milliardar indarane som statsminister Narendra Modi har stengt inne. Rett nok må du vere ein ganske herda stovegris om du bur med storfamilien i ei lita betonghytte utan innlagt vatn. Men eg tippar at sjølv der merker stovegrisane at deira tid endeleg har kome.

KORONAVIRUSET HAR SKAPT ein revolusjonær situasjon. Hadde ikkje vi stovegrisar vore så vedunderleg tilbakelente, kunne vi tatt over verda. Verdas stovegrisar kunne slått seg saman og gjort alle til stovegrisar.

Men slik er vi ikkje. Vi vil ikkje tvinge andre til noko som helst. Vi er eit fredsælt og fridomselskande folk. Dei autoritære finn du andre stader, ute i skiløypene og på kneipene.

Dessutan er det heller ikkje alle sofagrisar som har det så bra, fordi dei no står utan jobb.

Alt vi stovegrisar vil ha er respekt for livsstilen vår, og forståing for den verdien den faktisk har. Det har koronaviruset gjeve oss. Oppreising.

SÅ FÅR DET VERE at dette ein gong vil gå over. Den tid, den sorg. For dette er kanskje den einaste gongen i livet vi utan mas kan oppleve vårbløminga slik vi elskar henne: frå stoveglaset.