Demokratiet blir parkert

Regjeringa har no lagt saka om EU sin jernbanepakke fire fram for Stortinget.

● Dersom dei folkevalde støttar regjeringa i denne saka, så gir dei i frå seg Stortinget sin demokratiske rett til å bestemme over norsk jernbanepolitikk. Marknadskreftene vil overta styringa, og vi mistar retten til å ta tilbake kontrollen dersom framtidige storting skulle ønskje det.

Fjerde jernbanepakke er ei samling Eu-lover og forordningar som skal regulere jernbanetransporten i EU, og som også vil gjelde for Noreg dersom ikkje dei folkevalde brukar reservasjonsretten i Eøs-avtalen. Eit sentralt element i jernbanepakka er obligatorisk konkurranseutsetting av all persontrafikk. Det inneber at det ikkje vil bli mogleg for Stortinget å gå tilbake til offentleg drift utan å seie opp Eøs-avtalen. Vi har i ein periode hatt eit politisk fleirtal som har satsa på privatisering og konkurranseutsetting. Det er ein del av demokratiet. Men det er udemokratisk å ta i frå framtidige storting som kan ha eit anna fleirtal, retten til å gjennomføre sin politikk.

Regjeringa med samferdselsminister Hareide frå KRF i spissen argumenterer for at konkurranseutsetting vil styrke jernbanen og gi eit betre tilbod til brukarane. Men erfaring frå andre land tyder på det motsette. I England har det vore stor misnøye med det privatiserte jernbanetilbodet. Den konservative regjeringa har no starta prosessen med å gå tilbake til offentleg drift, og 1. mars i år blei drifta av Northern Rail overtatt av eit offentleg selskap for ubestemt tid. Sjølv konservative regjeringar innser at privatisering, oppsplitting og konkurranseutsetting ikkje er den beste løysinga for drift av sentral infrastruktur.

Fjerde jernbanepakke reiser spørsmålet om vi ønskjer at framtidige storting skal ha fridom til å bestemme kva som er best for innbyggarane. Den blir ein prøvestein på om Stortinget vil stå opp for demokratiet, eller om politikarane vil halde fram utviklinga i retning av å overlate stadig meir av makta til marknaden og til Eu-byråkratiet. Vi treng internasjonalt samarbeid, men det må vere eit samarbeid som ikkje set demokratiet og nasjonalforsamlinga på sidelinja.

ALF HOLMELID og

PAUL MAGNUS GAMLEMSHAUG, fylkesstyremedlemmer i Nei til EU