Ver begeistra for kvarandre!
«Hald syskenkjaerleiken levande! Gløym ikkje å vera gjestfrie», står å lesa i dagens bibelord frå hebrearbrevet.
Vi har alle eit ansvar overfor kvarandre. Vi er alle ein del av eit lokalsamfunn, i by eller bygd, som vi saman har eit ansvar for skal vera ein god stad å leva.
«Elsk kvarandre med inderleg syskenkjaerleik; set dei andre høgare enn dykk sjølve! Ver ikkje lunka, men ivrige.» (Rom 12, 10-11)
Vi må vera begeistra for kvarandre. Eit menneske vert ikkje meir eller mindre verdifult på grunn av kven ein er eller kva ein gjer. Eit menneske sin verdi ligg ikkje i det ein presterer, det ligg i at Gud har skapt oss menneske i sitt bilete. I eit kristent verdsbilete er menneskeverdet uendeleg, konstant og likt for alle. Menneskeverdet er ikkje avhengig av kor rikt det er utrusta med intelligens, eller kor nyttig det er i samfunnet. Det er menneske i alt sitt mangfald som har fått Gud sitt kjaerleiksmerke på seg.
Vi er skapte til fellesskap, med Gud og med kvarandre.
Gud sendte Jesus til jorda for å frelse, og Jesus gav oss glimt av himmel ved måten han behandla menneska han møtte. Jesus viste oss Guds rike.
Han som ikkje gjer forskjell på folk, ber oss å laera av han og følgja han i møte med alle syskena våre, alle medmenneska våre, slik at verda kan verta ein betre stad å bu for oss alle.
«Hald syskenkjaerleiken levande! Gløym ikkje å vera gjestfrie!», er ordet til oss i dag.
Hald syskenkjaerleiken levande! Gløym ikkje å vera gjestfrie, for på den måten har somme hatt englar til gjester utan å vita det. Kom i hug dei som sit i fengsel, som om de sat i lenkjer saman med dei. Og tenk på dei som blir mishandla, som om det gjaldt dykkar eigen kropp. Lat ekteskapet haldast i aere av alle, og lat ikkje ektesenga skitnast til. For Gud vil dømma dei som driv hor eller bryt ekteskapet. Lat ikkje kjaerleik til pengar styra livet, men ver fornøgde med det de har. For Gud har sagt: Eg sviktar deg ikkje og går ikkje frå deg. Difor kan vi vera ved godt mot og seia:
Herren er min hjelpar, eg er ikkje redd.
Kva kan menneske gjera meg? Hebr 13,1-6
Ellen Nordtun