Is 9:1-6 ● Slm 113 ● Lc 1:26-38

Sa ikaanim na buwan, isinugo ng Diyos ang Anghel Gabriel sa isang bayan ng Galilea na tinatawag na Nazaret. Sinugo ito sa isang birhen na ipinagkasundo na sa isang lalaking nagngangalang Jose mula sa sambahayan ni David; at Maria naman ang pangalan ng birhen.

Pumasok ang anghel at sinabi sa kanya: “Matuwa ka, O puspos ng grasya, sumasaiyo ang Panginoon.”

Nabagabag naman si Maria dahil sa pananalitang ito at pinagwari kung ano ang pagbating ito.

At sinabi ng anghel sa kanya: “Huwag kang matakot, Maria, dahil may magandang niloloob ang Diyos para sa iyo. At ngayo’y maglilihi ka at manganganak ng isang lalaki na pangangalanan mong Jesus. Magiging dakila siya at tatawagin siyang Anak ng Kataas-taasan, at ibibigay sa kanya ng Panginoong Diyos ang trono ng kanyang ninunong si David. Maghahari siya sa angkan ni Jacob magpakailanman; talaga ngang walang katapusan ang kanyang paghahari.” PAGSASADIWA:

Matuwa ka, O puspos ng grasya, sumasaiyo ang Panginoon.— Tatlong bahagi ang pagbating ito ng arkanghel Gabriel kay Maria.

Una, siya ay inaanyayahang magalak dahil sa dakilang biyaya na pinili siyang maglihi at magsilang sa Ikalawang Persona ng Banal na Isangtatlo.

Ikalawa, ipinahayag ng anghel na si Maria ay punung-puno ng grasya at ito ang dahilan kung bakit siya ipinaglihing walang sala.

Ikatlo, pinalalakas ang loob ng Mahal na Birhen upang hindi siya matakot na gampanan ang isang mabigat na misyon. Wala siyang dapat ikabahala sapagkat kasama niya ang Diyos.

Ang ganitong pribilehiyo ni Maria ang dahilan kung bakit itinuturing siyang Reyna ng Langit at lupa.