Patuloy ang pagdanak ng dugo

SA pinakahuling State of the Nation Address ng ating Pangulo, nangako siya na magpapatuloy lamang hanggang matapos ang kanyang termino ang laban ng pamahalaan sa ilegal na droga. Idinagdag din niya ang death penalty para mga drug crimes at plunder. Sa maikling salita, patuloy ang pagdanak ng dugo sa bansa.

Kapanalig, ang kultura ng kamatayan ay mahigpit ang hawak sa ating bayan. Makikita ito hindi lamang sa polisiya ng pamahalaan, kundi sa gawi at ugali ng mga mamamayan. Isang ehemplo lamang ang may malakas na loob na magsambit ng isang artista na mamatay ng lahat

ng tumutuligsa sa pangulo. Makikita ito sa mga posts at komento sa social media ng mga ordinaryong mamamayan. Kahit gaano kaliit o kalaki ang nakikitang pagkakamali ng mga taong nai-i-post sa social media, mababasa natin sa komento ang mga salitang “itokhang na yan,” o di kaya “ba’t di pa yan nanlalaban?”

Ang mga salitang lumalabas sa ating mga bibig ngayon ay nagpapakita na ng kadilimang bumabalot sa ating paligid. Anong nangyari at hinayaan nating maging ganito ang kultura ng bayan ngayon? Anong nangyari at tila ganitong salita at ganitong gawi na ang normal sa ating paligid ngayon?

Sinasalamin ng ating mga pahayag at gawi ang dilim ng ating paligid. Ayon mismo sa Philippine Drug Enforcement Agency (PDEA), umabot na ng mahigit 5,000 tao ang namatay dahil sa kampanya laban sa ilegal na droga mula 2016 hanggang 2018. Katumbas ito ng mga anim kada araw simula noong Hulyo 2016 hanggang Mayo 2018. Mas marami pa ito, kung tutuusin, kung idadagdag pa ang mahigit 22,900 na kaso ng kamatayang iniimbestigahan pa hanggang ngayon.

Kailangan pa ba magbilang ng bangkay para umunlad ang bayan? Kailangan ba natin magpatayan para magkaroon ng kapayapaan? Hanggang ilang bangkay ang tatanggapin ng ating lipunan bago natin mapagtanto na ang pagpatay ay hindi kailanman solusyon sa anumang problema?

Sakto sa ating sitwasyon ngayon ang mga pahayag sa Evangelium Vitae ukol sa kultura ng kamatayan: Hinahati tayo ng kultura ng kamatayan at hinihikayat nito ang mga tao na gumawa ng “shortcuts” para masolusyonan ang mga panlipunang problema. Ngunit ang totoo, ang kultura ng kamatayan ay digmaan ng mga malalakas at mayayaman laban sa mga mahihirap.

Tingnan mo kapanalig. Ang dugong dumadanak sa ating paligid ay dugo ng maralita at ng mahihina. Siya ring dugo ang dumudungis sa ating mga kamay ngayon. Habang tahimik lamang tayo at nanood, tumutulong na rin tayo sa pagpatay sa kanila.