Ika-41 labas
MATAPOS magpalinga-linga ang lalaking bumaba sa motorsiklo sa iba’t ibang direksyon para tiyaking walang taong makakakita maliban kay Tandang Mundong na napagkamalan niyang taong grasa, itinapon ang supot sa tumpok ng basura. Mabilis ding sumakay sa motorsiklo ang lalaki at pinaharurot palayo sa bahagi ng kalsadang madilim na kinaroonan ng tumpok ng basura.
Dahil natiyak ni Tandang Mundong na walang ibang tao sa lugar, agad dinampot ang supot na itinapon ng lalaki sa tumpok ng mga basura para tingnan ang laman. At dahil hindi mahigpit ang pagkakabuhol, agad nabuksan ng matandang albularyo ang supot at sa tulong ng munting flashlight na inilaan niya sa balak gawin sa tumpok ng basura sa madilim na bahagi ng kalsada, nakita ni Tandang Mundong ang laman ng supot.
Ang bagay na kailangan nila ni Allea sa gagawing ritwal para buhayin ang patay na sanggol upang maging nilikha mula sa daigdig ng kababalaghang tinatawag na tiyanak. Bagama’t nakadama ng malaking awa sa sanggol, mabilis na dinampot ni Tandang Mundong ang supot, inilagay sa sakbat na bag at mabilis na naglakad palayo.
Dahil hindi kalayuan sa lugar ng mga iskuwater na malapit sa malaking bahay na tirahan nila ni Allea, naglakad na lamang pauwi si Tandang Mundong. Nagpasiya ang matandang albularyong hindi na sumakay sa pampasaherong jeepney na dumaraan sa dulo ng kalsadang ginawang basurahan ang gitnang bahagi para tiyaking walang taong makakaalam sa kanyang ginawa. Ginawa ito ni Tandang Mundong dahil amoy na amoy niya ang malansang dugo ng patay na sanggol. Dahil sinadya ng matandang albularyong magmukha at hitsurang taong grasa, kusang umiwas ang mangilan-ngilang taong nasasalubong niya at nakatambay sa kalsadang nag-aabang ng pampasaherong jeepney. Hindi problema kay Tandang Mundong ang malayong lakarin dahil sanay na sanay siyang maglakad noong nakatira pa sa barangay Alagaw. At dahil lumaking hindi takot sa mga nilikha mula sa daigdig ng kababalaghang walang nadamang takot si Tandang Mundong sa patay na sanggol na nasa loob ng sakbat niyang bag.
“Lolo Mundong hindi kayo nagtagal sa labas,” wika ni Allea ng makabalik ang matandang albularyo sa malaking bahay. “Ibig ba nitong sabihin nakakuha agad kayo ng kailangan sa gagawin nating ritwal?”
“Sinuwerte ako sa paghahanap ng kailangan natin, Allea,” sagot ni Tandang Mundong. “Hindi pa ako nagtatagal sa liblib at madilim na bahaging kalsadang tapunan ng basura, may nagtapon nang bagay na kailangan natin!”
“Nakukuha po kayo ng patay na sanggol?” Tuwang-tuwang tanong ni Allea.
“Oo,” sagot ni Tandang Mundong. “Patay na sanggol na itinapon ng mga walang pusong magulang sa tumpok ng basura.”
“Nasaan ho?” Tanong uli ni Allea.
“Narito sa bag kong sakbat,” sagot ni Tandang Mundong. “Dito ko inilagay para iwasangmay aksidenteng nakakita.”
“Tama ho ang ginawa ninyong ‘yan, Lolo Mundong,” wika ni Allea. “Dahil hindi nililinis ang inagas na sanggol kaya malansang-malansa ang amoy dahil nababalot ng dugo.”
“Tama ka, Allea,” sagot ni Tandang Mundong habang inilalabas sa bag ang patay na sanggol. “Minsan kasi, walang pagpapahalaga ang ina sa buhay na nagmula sa kaniyang sinapupunan.”
“Sanggol na sanggol pa ho ang hitsura,” wika ni Allea habang pinagmasdan ang munting bangkay na nasa supot. “Lolo Mundong, sa tantiya ko, hindi bababa sa anim
na buwan ang edad ng sanggol na ito.”
“Tama ang tantiya mo,” sagot ni Tandang Mundong. “Talagang magiging isa kang mahusay na midwife kapag nakatapos na ng pag-aaral.”
“Likas ho ang hilig ko sa sanggol kaya ang kursong ito pinag-aralan ko,” wika ni Allea. “At para hong pinagtiyap ng pagkakataon dahil sa pamamagitan ng kursong ito, makakabalik ako sa barangay Alagaw at makakapagtrabaho sa rural health unit doon.”
Itutuloy...