Bulungan ng mga nakatikom na bibig!
HABANGpapalapitang2022elections, dumarami rin ang napapatay sa iba’t ibang lugar sa bansa, na kung matamang lilimiin ay kakikitaang may bahid-kulay ng pulitika, bagaman ang palaging lumulutang na anggulo ay konektado sa ilegal na droga, at kung minsan naman ay sa pagiging maka-kaliwang grupo.
Nangyari na rin naman ang ganitong mga pagpatay noong mga nagdaang dekada -- lalo sa ilalim ng diktaturyang Marcos -- pero hindi kasing garapal ng mga nababalitaan nating nagaganap sa ngayon. Mga pagpatay na walang pakundangan, ke umaga, matao at maraming nagdaraang sasakyan sa lugar, basta’t nakita ang target, kesehodang may madamay pang mga civilian, bata man o matanda, siguradong magkakaputukan. Ika nga, mga bala na “to whom it may concern” – maisakatuparan lamang ng mga salarin ang misyon nilang pagpatay!
Kapansin-pansin lang na ang dating patagong operasyon na may kakambal na pagpatay ay nakalantad na ngayon, animo ipinagmamalaki pa sa mga taong nakapanonood nito ng “live”. Kadalasan pa nga ay naka-police uniform ang mga “operatiba”, na ang gamit na sasakyan ay mga marked vehicle ng Philippine National Police (PNP) at Philippine Drug Enforcement Agency (PDEA).
Sa mga pagkakataong nagkakaaberya (palpak) ang isinasagawang “anti-illegal drugs operations” – biglang may naglulutangan na mga PNP officer na agad “to the rescue” sa mga operatiba nang napalpak na operasyon. Kalimitan nang ang ilan sa gasgas na linya nang pagtatanggol nito ay -- “In line of duty” at “self-preservation” sa ginagawang “anti-illegal drugs operations”!
Sa mga biktima ng ganitong karahasan, may mangilan-ngilan na naglakas-loob na lumaban at umasa na makakamit ang katarungan. ‘Yun lang, napanis sila sa paikut-ikot na imbestigasyon, hanggang sa matabunan ang kaso ng iba pang malalaking krimen, at tuluyan nang magkalimutan.
Gaya ng mga kaso ng pagpatay ng tinatawag na mga “riding-in-tandem” – aba’y mantakin n’yo naman sa unang 44 araw lamang sa taong ito, umabot agad sa 50 ang bilang ng mga napapatay. Sa dami ng CCTV camera sa paligid, hanggang ngayon wala pang nalulutas sa mga kasong ito! Sa palagay n’yo ba may mga alagad ng batas tayo, na todong magmahal sa kanyang sinumpaang tungkulin, ang natutuwa sa mga nangyayaring ito?
Kaya tuloy kumakabog ang dibdib ko, ‘di dahil sa patayang nagaganap, bagkus dahil sa nararamdaman kong epekto nito sa damdamin ng mas nakararaming mababait at tapat sa trabaho na mga pulis at militar, na patuloy sa pagmamasid, pakikiramdam at pagsasawalang kibo – na sa wari ko’y kariringgan naman nang malakas na palatak ang kanilang mga tikom na bibig. Kung minsan pa nga, parang ang naririnig ko’y ang pagngangalit ng kanilang mga bagang at ngipin, dahil ‘di sila sang-ayon sa ganitong nangyayari sa loob ng kanilang pinakamamahal na organisasyon – ang PNP at AFP.
Yung iba, kahit na nagpapasarap sa grasyang dulot ng mga corrupt na opisyal at pulitiko, nakararamdam ng pag-usig ng kanilang konsiyensya kaya’t kapag nagka-aberya agad na bumabaligtad, para makabawi sa kanilang kasalanan sa institusyong sinumpang pagsisilbihan ng buong katapatan. Sa susunod na bahagi ay isishare ko sa inyo ang tatlong pahinang liham / salaysay ng isang pulis na ‘di na nakatiis sa nangyayari sa kanyang paligid. Ginawa niya raw ito upang kahit papaano ay mabawasan ang kanyang kasalanan sa organisasyong kanyang kinasasaniban. Sundan ang ikalawang bahagi.
Mag-text at tumawag sa Globe: 09369953459 o mag-email sa: imbestigadave@ gmail.com