Buhay at dugo ng kapuwa pinoy

HALOS kasabay ng pagmumunimuni ng sambayanan kaugnay ng Semana Santa, ginulantang na naman tayo ng ulat hinggil sa sagupaan ng mga elemento ng New People’s Army (NPA) at ng tropa ng gobyerno. Nagbunga ito ng kamatayan ng ilang rebelde sa isang bayan sa Negros Occidental. Nauna rito, isa ring labanan ang sumiklab sa pagitan ng naturang mga grupo sa isa namang lugar sa kalapit na lalawigan na humantong naman sa pagkakapaslang sa halos isang dosenang NPA troops.

Patunay lamang ito na walang pinipiling pagkakataon ang pagsiklab ng malagim na sagupaan; kahit na ang halos lahat -- kahit na ano ang kinaaaniban nating sekta ng pananampalataya -- ay nakatuon sa sagradong pagninilay-nilay ng paggunita sa haharaping katakut-takot na pagpapahirap ng mga tampalasan sa ating Panginoong Hesukristo.

Naiisip ko na kung minsan, wala tayong malamang sulingan kung sino ang dapat sisihin sa nagaganap na madugong enkuwentro. Tungkulin ng ating mga alagad ng batas -- sundalo, pulis at iba pang law enforcers -- na panatilihin ang katahimikan sa mga komunidad laban sa mga naghahasik ng karahasan, tulad nga ng mga NPA at iba pang grupo ng mga rebelde.

Sa kabilang dako, matindi rin naman marahil ang adhikain ng mga rebelde, tulad nga ng NPA, na ipaglaban ang kani-kanilang mga ideolohiya at landas na napili nilang tahakin. Nakalulungkot nga lamang mabatid na tulad ng isinasaad sa mga ulat, na pati ang ilang kababayan natin ay hindi nakaliligtas sa panggigipit ng ating mga kapatid na NPA; pati ang mga power post ng National Grid Corporation of the Philippines (NGCP) ay pinababagsak nila at sinusunog ang mga makinarya ng malalaking construction company na umano’y hindi nakapagbibigay ng revolutionary taxes. Hindi maliwanag, kung sabagay, kung ang naturang mga ulat ay bahagi ng tinatawag na demolition job upang pasamain ang grupo ng mga rebelde, lalo na ang ilang sektor na may matapat na hangaring sumuko sa pamahalaan upang makapamuhay nang maunlad at tahimik.

Sa pagkakataong ito, naniniwala ako na nasa wastong direksiyon ang mga panawagan upang ipagpatuloy ang naunsiyaming usapang pangkapayapaan sa pagitan ng Communist Party of the Philippines at NPA (CPP-NPA). Bagamat tinuldukan na ng Duterte administration ang nasabing peace talks na isinagawa sa The Netherlands na kinaroroonan ni Chairman Jose Ma. Sison, isang katanggap-tanggap na hakbang ang pagpapatuloy ng naturang peace talks.

Ang kapuwa mga kababayan natin ang kalahok sa nasabing usapang pangkatahimikan -- at hindi mga dayuhan. Ang positibong resulta nito ay natitiyak kong matibay na hadlang upang maiwasan ang pagdanak ng dugo at pagkitil ng buhay ng mga kapuwa Pilipino.

MABUTING BALITA Is 50:4-9a • Slm 69

Si Judas Iscariote, isa sa Labindalawa, ay nakipagkita sa mga punong saserdote. “Ano po ang ibibigay ninyo sa akin kung tulungan ko kayong madakip si Hesus?” tanong niya. Noon din ay binilangan nila siya ng tatlumpung salaping pilak. Mula noon, humanap na si Judas ng pagkakataon upang maipagkanulo si Hesus. Dumating ang unang araw ng Kapistahan ng Tinapay na Walang Lebadura. Lumapit kay Hesus ang mga alagad at nagtanong, “Saan po ninyo ibig na ipaghanda namin kayo ng Hapunang Pampaskuwa?” Sumagot siya, “Pumunta kayo sa lunsod at hanapin ninyo ang taong ito. Sabihin sa kanyang ganito ang ipinasasabi ng Guro: ‘Malapit na ang aking oras. Ako at ang mga alagad ko’y sa bahay mo kakain ng Hapunang Pampaskuwa.’ ”

Sinunod ng mga alagad ang utos ni Hesus, at inihanda nila ang Hapunang Pampaskuwa. Nang gabing yaon, dumulog sa hapag si Hesus, kasama ang labindalawang alagad. Samantalang sila’y kumakain, nangusap si Hesus, “Sinasabi ko: isa sa inyo ang magkakanulo sa akin.”

PAGSASADIWA:

“Ako po ba, Panginoon?”—Ito ang tanong ni Judas Iscariote noong sinabi ni Hesus na mayroong magkakanulo sa kanya. Kitang kita natin kung paanong nagmaang-maangan si Judas sa harapan ng ating Panginoong Hesus. Hanggang sa huli, nagsinungaling si Judas upang maipagkanulo si Hesus.

May kasabihan sa Filipino na ganito, “Kapatid ng sinungaling ang magnanakaw.” Ito marahil ang dahilan kung bakit si Judas, bukod sa nagsinungaling ay nagnanakaw din. Madalas, nakapagsisinungaling tayo upang iligtas ang sarili natin sa kapahamakan. O kaya nagsisinungaling tayo upang umayon sa atin pansariling kagustuhan ang mga bagay-bagay. Ngunit nakakalimutan natin ang epekto ng kasinungalingan kagaya ni Judas. Ito ay nakasisira ng pakikipag-ugnayan natin sa Diyos at sa mas konkretong pamamaraan, nakasisira rin ito ng pakikipagugnayan natin sa ating kapwa. Kaya magandang suriin natin ang ating mga sarili, kakayanin ba nating magsinungaling upang maipagkanulo ang ating Panginoong Hesus?