LAHOS SA TUKE MAKLANG
Ang mibantang kanako mao ang usa ka dapit nga daw paraiso! Tuke Maklang! Tubig nga kolor berde paingon sa pagka luspad niini duol sa baybayon.
HUMAN sa akong pagpaniudto, untop alas dose, mibalik ko sa pantalan aron makigsabot og gamayng pumpboat paingon sa atbang nga isla sa Sarangani diin atua didto ang lugar nga gitawag og Tuke Maklang. Ang akong kaestorya nga tawo didto sa pantalan tag-iya diay og dakong pumpboat. Ingon niya, “Sir, sakay na lang nianang kolor blu ug pula nga pumpboat, nga puti ang kolor sa trapal nga atop niini. Paingon kana sa Tuke Maklang.” Busa, dali-dali kong misakay sa maong dakong pumpboat kay nag-andar na kini og andam nang molawig.
Giduyan-duyan sa balod ug bul-og sa dagat, mitadlas ang dakong pumpboat nga akong gisakyan sulod lamang sa 20 ngadto sa 30 minutos.
Sa dihang duol-duol na ang pumpboat sa putol nga punta, nahasiga ang akong mga mata, minganga ang akong baba, midilaab ang imahinasyon sa akong hunahuna! Ang mibantang kanako mao ang usa ka dapit nga daw paraiso! Tuke Maklang! Tubig nga kolor berde paingon sa pagka luspad niini duol sa baybayon. Limpiyo ug birhen nga dagat
sa Pasipiko, mga bato ug pangpang nga puno sa berdeng kakahoyan, huyuhoy sa hangin nga mabugnaw, kahilom nga way sama! Lugar sa mga malalangon, sa mga magsusulat! Kinaham sa mga potograper! Tinuod nga dapit alang sa gustong maginusara aron makahunahuna og maayo ug makasulat sa tumang kahayahay nga walay disturbo. Lugar alang sa gustong mag- snorkelling o magsuroy-suroy lang sa baybayon. Dili gayod kabalak-an ang pagsuroy didto sa Tuke Maklang kay adunay mapuy-an, adunay usa ka tindahan nga nagbaligya og tubig mainom, tsitsirya, sigarilyo, kape, sabon, syampo ug uban pang palitonon.
Sa akong pagbiyahe, nahimamat nako si Ann Harvey, usa ka lumulupyo sa Malita, Davao Occidental, nga mibisita usab sa unang higayon didto sa Isla sa Balut. Mistesa si Ann sa dugong Amerikano. Tumong usab niya ang pagadto sa inila nga Tuke Maklang mao nga nagkauban mi sa bangka nga mihatod kanamo didto. Samtang nagkulukabildo mi, ako siyang gihagad nga kodakan nga libre. Mao nga sa pag-abot namo didto, nakalugar gyod ko pagpanguhag hulagway nga anaa siya.
Sa Tuke Maklang ko nagpabilin aron mohuwop sa kagabhion. Tinuod man, sa sayo ngadto na sa lawom nga kagabhion, ang akong madungog mao lang ang tapya sa gagmayng mga balod sa hunasan, ug ang akong makita mao lang
ang mangitngit ug halapad nga kawanangan nga puno sa nagbitay nga mga bituon.
Apan wala pa matubag ang nagbitay nga pangutana sa akong hunahuna nga aduna bay baligyang balut sa Isla sa Balut. Busa, nangusisa ko sa usa ka lumulupyo didto aron sa pagsuta.
Ingon sa akong napangutanan, “Wala man, Sir. Wa may nagbaligya og balut dinhi.”
“Basin naglibog ka sa ngalan sa isla, Sir?” apas-sumpay niya. “Ang pulong nga Balut, Sir, usa kana ka Maguindanao nga pulong nga nagpasabot og “usa ka isla”.
Ug natubag ra ang dakong pangutana sa akong hunahuna.
Sa akong pagpauli pagkaugma, gibinhi sa akong alimpatakan ang daghang mabulokong hulagway ug kahibalo bahin sa maong lugar.—