Unsaon Pagpilde Og Higante
Walay gamay nga lawas sa dako nga tinguha…
NAG-ABI-ABI ko og mga pangutana sa binatang pangandoy (mahimo kaha kong abogado? o abyador? o kapitan sa barko? o manedyer sa mol? o gobernador? ug makapasar sa hayskol ug makaabot sa kolehiyo?), ug sa pagpalain mitransper ko sa guba-gubaong TV sa basketbol sa NBA. Naglupigay ang higanteng mga magdudula kon kinsay makapasulod sa bola sa gol. Balhin sa laing estasyon sa PBA sa mga tag-asay nilang import. Ilogay usab sa bola. Dili tiaw ang pagkab-ot sa kadaogan busa gikinahanglan ang tem. Ang hustong kauban. Ang tiktok sa orasan daw mga tunob sa nagdagan nga mga usyoso. “May higante nga nanghagit og buno,” ang nabati ko. Puro isyu sa mga higante ang mga takna ko karon. Apan kon dili ingon, unsa may mapunit? Miandar ang akong imahinasyon. Misunod ko. DIHAY duha ka kasundalohan nag-atbang sa duha ka bungtod nga batoon. Ang nataliwad-ang patag hinuon may kasagbotan. Ang higante nagbarog ubos sa usa ka bungtod, sobra sa siyam ka tiil ang gihabogon ug lawasan morag Mr. Universe. Diha siya sa habig nga nagpanikad ug nagkantiyaw. Ang bagang bronse nga sapaw sa higante kuno motimbang og 57 ka kilo. May bronseng helmet siya, bangkaw nga gidak-on og guod, ug sapang ug lapad nga espada. Ang iyang mga tiil pinutos og bronse. Unahan niya mao ang nagdala sa iyang taming. Siya nagsimbolo sa problema nga lisod sulbaron.
Ang ngalan sa higante mao si Goliath gikan sa Gath, kampeyon sa mga Philistines. Tingali salin siya sa mga Nephilim nga mga anak sa daotang mga anghel nga nakigpuyo sa maanyag nga mga babaye sa yuta. Bangis ang ilang mga kaliwat. Ang ngalan sa walog panggubatan Elah. “Lutaw na kinsay isog ninyo! Magtakos mi! Kon mapatay niya ako, kaming mga Philistines inyo nang ulipon! Apan kon ang inyong tawo akong mapatay, kamo among ulipon! Gihagit ko kamo diha karon! Pakita kinsay makigbuno nako!” sing-al sa higante. Mingulob. Ang armi sa Israel nahasulod sa dakong suliran. Nagmug-ot sila. “Ang dili modawat og hagit, talawan!” padayong tagawtaw sa higante, nagkagalkal ang iyang katawa.
Sa usa ka tolda, si Haring Saul nakigsabot sa iyang mga heneral. Silang tanan gikulbaan. Wala silay higante nga mahikap. Gitunan nila unsaon pagdasdas sa pikas bungtod bisan ang kontra mas daghan. Wala nay alternatibo.
May bata misulod sa hitabo. David ang ngalan. Gisugo siya sa iyang amahan nga si Jesse paghatod og pagkaon sa iyang duha ka igsoong sundalo ubos sa hari. Nakita niya ang nanggahot. Bata siya nga magplahuta sa kamingaw samtang nagbantay sa mga karnero
sa amahan. Usahay magkanta-kanta. Napikal siya sa higante.
“Mga bahag og ikog ba kamong tanan?! Sangkaan ko,” giingnan niya ang usa ka sundalo.
Gisukod sa sundalo ang kagamay ni David nga itugpo sa higante ug sa kaisog niini. Nakita sa sundalo nga makapasar, kay mas dako ang iyang kaisog kaysa iyang lawas. Gidala niya sa hari.
“Mahal nga Hari, may boluntaryo moasdang kang Goliath,” taho sa sundalo. “Dad-a diri.” Nakigsulti si Haring Saul kon ang gisulti sa bata dili ba binata. “Ang imong sulugoon tigbantay og mga karnero, Mahal nga Hari. Kon may oso nga motangag og karnero, akong gukdon ug pusposan ug bawion ko ang karnero gikan sa iyang baba.” “May oso ka nang naengkuwentro?” “May pipila, Mahal nga Hari.” Ang kamalinawon ug kamasaligon sa kaugalingon sa bata nakakombensir kang Haring Saul nga mipandong sa iyang kamot sa ulo sa bata ug miingon: “Lakaw, ug ang Diyos uban kanimo.”
Ug gisul-oban nila si David og kalasag, bronseng helmet ug gipatakin og espada.
Gisulayan ni David apan nakiwagan kaayo siya. Mibalibad siya ug mikuha sa iyang dunggot ug lima ka bato ug gisulod sa iyang bag.
Inandam ang saplong, mitunob sa nataran si David. Si Goliath ug ang nagdala sa taming minglakang dayon paduol. Nagpugong sa ilang ginhawa ang mga sundalo ni Haring Saul. Samtang ang mga Philistines nahimuot.
“Hala! Gamitoy. Iro ba akong bugawon mo lang og kiwiskiwis? Ngari kay ang unod mo ipatuka ko sa mga langgam!” Migilak ang halapad nga espada nga iyang giibot. Usa lang ka tigbas niya bisan pag sagngon mapikas kining andakero, kiniy iyang pagtuo.
Ug si David mitubag: “Moduol ka nako nga may espada, bangkaw ug sapang, apan ako ania sa ngalan sa Diyos! Ikaw ilawog ko sa mga hayop nga ihalas!”
Midagan si David pagsugat sa higante samtang nagbala og bato sa saplong ug kini iyang gibiyo-biyo ug gilabyog ug ang bato tulin mihadyong sa hangin ug diretso nga nalubong sa agtang sa higante ug kini natumba, ug gidagan niya ug gipunit ang espada sa kaaway ug giputol ang ulo niini.
Mingkurog ang mga Philistines, ingon sa gilinog ug nanagan. Mihugyaw ang Israel sa paglutos ug pagtapos kanila.
NANGHILAM-OS ko sa mga palad ug gipawong ang telebisyon nga nagsalida apan lain ang akong gitan-aw. Wa ko mabuksi ang bentana. Gibuksan ko. Mahayag ang Adlaw. Naglaylay ang akong kaisipan. Mahimo akong abogado bisan kabos.
(KATAPOSAN)