ANG KAHIBULONGANG PANAW SA PAGPANGITA SA BULONG
Gikahimamat ni Niko si Propesor Hathor nga nagbaton og laing matang sa abilidad…
NALAB-AS sa panumdoman ni Niko nga siya nahulog sa laing dimensiyon. Karon, doble ang iyang panglimbasog. Mamaayo sa sakit ug makabalik sa itaas. Ang tinuod nga makaestorya sa tawo mao ang iyang dimensiyon.
Gituohan niya nga si Almira makaayo kaniya tapos niadtong hitabo sa parke. “Gikinahanglan ko nga mahimong siya aron mahibaloan ko ang iyang gibati,” matod ni Almira sa bata nga natumba. Kon si Almira magpaka-Niko, mahibalo siya unsaon pag-ayo si Niko. Hain si Almira? Mipahibalo si Profesor Hathor, presidente sa mga unibersidad, nga ang maanyag nga Almira gradwadong dako. Panagsa moduaw sa akademiya pagsusi unsay bag-o. Siya ang propesyonal nga tumutuon. Ang mga unibersidad matag tuig nagdugang ug kurikulom. Sigeng abante ang kahibalo. Ang mahibaloan karon obsolete na ugma. Ang bag-o baghoon. Ang asupre sa kausaban miabot sa kultura.
“Kon way kahumanan ang pagtuon sa eskuylahan, unsay kapuslanan,” matod sa usa ka tinun-an nga milabay sa lapis ug kuwaderno sa basurahan. “Makat-on pa ako sa deserto.”
Gikasulti ni Niko ang batan-ong Propesor Hathor sa iyang opisina. Kolektor siya og mga embalsamado nga ngiwngiw o mangak, simbolo sa pagtukaw. Makalingi tuyok. Ang lawak puno sa mga basahon ug embalsamado nga mangak. Pagsulod ni Niko, ang propesor nagbasa. Milingi kang Niko sa likod sa way pagliso sa abaga. “Taposon mo ang kurikulom,” matod sa presidente. “Di ka mahigawad.” “Unsa may kalainan sa dinhi ug sa ubang tulunghaan?” Nanglingin ang linginong mga mata sa propesor. “Higala mo si Almira. Pasabton ka niya. Kauban ko siya sa elementarya.” “Gusto ko nang mopauli,” matod ni Niko. Mikatawa ang propesor. “Padayona ang pagtuon.” “Makaingon ka niana, Sir, kay bata ka pa man. Imo ang tanang adlaw ug gabii sa pagtuon.”
“Ikaw makakontrol sa panahon. Tudloan ko ikaw sa sekreto. Ngano? Pila nay edad mo?” Mihapyod sa abaga ni Niko. Sa pako-pako. “34.” “Dugo nga lamian sa pagtuon.” “Nabasa ko ang imong Magic. Labihan kamausisahon. Klarong bata ka pa pagsulat mo niini.” “66 ako pagsulat ko.” “Pilay edad mo, Sir?” “Gatos kapin.” Mikatawa si Hathor. Nasamok si Niko sa kaugalingon. Iya ang pagdali ug ania siya sa kalangay.
Namulong si Propesor Hathor. “Yano ang imong suliran, Niko. Ang bulong ania dinhi.” Gilingi tuyok sa propesor ang lawak sa mga libro ug
mangak. “Himoon ko ikawng imortal.”
Gipikpik ni Hathor ang abaga ni Niko nga naamang. “Balik ugma. Tudloan ko ikaw sa sekreto.” “Oo.” Nagkagamay ang iyang tingog. Sama sa nahipnotismo. Nianang gabii, sila si Ped ug Ben, ang duha ka kauban niya sa lawak, nagkulukabildo.
“Kana si Propesor Hathor usa ka aswang,” matod ni Ben nga naghubo sa uniporme sa eskuylahan. Gidan-ok sa balde sa labhonon. “Diyablong mangak!” matod ni Ped. “Pssshh. Hinayang tingog. Teacher’s pet baya ta niya. Alaot ang mahitabo sa iyang magustohan.”
“Nakamatikod ko nga ang mga embalsamado niyang mangak may mga tag nga ngalan sa tawo.”
“Dugay na akong nagduda sa propesor. Naukay ko sa anniversary books nga sila ang mga brayt. Hangtod karon, gihulat sila sa ilang mga lungsod.”
“May gabii nga manera ang propesor sa lawak. Unya sa bentana manglupad ang mga mangak. Kanay tabi.” “Gil-asan ko kon tutokan sa propesor. Magpanilap pa.” “Naghiting-hiting ka man god sa katambok. Lamian kang suyopon.”
Nalingaw si Niko nga namati sa mga matuo-tuohon niyang roommates.
“Di madugay dapiton kita sa iyang lawak. Anaron. Unya kita mga imortal na! Embalsamadong mangak!”
“Usa ka sayong gabii gikan sa unibersidad, nakita ko si Almira. Kalit natigulang kaayo. Sunod nahimong mangak ug lagsik nga milupad ngadto sa opisina ni Propesor Hathor. Nakita ko sa kaugalingon kong mga mata.”
Pagkadungog niya sa ngalan ni Almira, gipaubos ni Niko ang gibasa niyang libro. “Kerida o asawa si Almira ni Propesor Hathor.” “Dili na ko dinhi.” Namahid sa singot si Ben. “Samtang tawo pa kita. May barko ugma sa buntag.” Pagkasunod adlaw, nakita ni Niko nga nawala ang iyang mga kauban sa lawak ug ilang maleta. Gitinuod nila ang ilang gisulti. Unya kita mga imortal na! Embalsamadong mangak! May barko ugma sa buntag. Samtang tawo pa kita.
Gikulbaan, miapas pagdali si Niko kanila sa pantalan.
(PADAYONON)