Sunod Ugma Na Puhon

Wala koy laing gikawid-an ning kinabuhia gawas lamang sa iyang pahiyom. Wala mapugngi ang mga panghitabo sa kalibotan sa wala pa ko mahimugso ug usa ka adlaw puhon, human sa akong pagpanaw, ang mga panghitabo sa kalibotan dili pod mapugngan ni bisan kinsa— kana kon ania pa ang kalibotan. Mao nga ang iyang pahiyom ang bugtong kong gikawid-an ning uyamot kong kinabuhi— pahiyom niya nga wala nako masud-ong sa wala pa ko mahimugso, pahiyom niya nga dili na nako masud-ong human sa akong pagpanaw.

Pangaliyupo ko lang nga dili unta ko hikawan sa abilidad nga makadamgo kon maabtan man gani ko sa apokalipto. Makadamgo pa unta ko sa iyang pahiyom sa kataposang higayon sa duyan sa malinawong katulogon, gatabyog-tabyog taliwa sa alindasay sa kagabhion, nagkalandrakas nga mga bituon ug nagkadugo nga Buwan. Ug ang kataposan kong pangaliyupo...

Matapos unta ang tanan sunod ugma na puhon; nianang tungora, tukawan nako ang hinapos nga mga gutling sa panumdoman ilawom sa kahoy nga wala nay dahon, ilawom sa inanayng naabhak nga kalangitan.

KEVIN A. LAGUNDA Lalawigan sa Sugbo