BAKASYONG ENGGRANDE

Mahal na Araw. Depende sa balak gawin ng mga tao, tinutukoy nito ang linggo kung kailan ginugunita ang mga kaugaliang Katoliko at pagpapakita ng pananampalataya kay Kristo, tulad ng pagpapalaspas, pagsimba, pabasa, penitensya at pagdarasal.

Tinutukoy rin nito ang gustong-gustong panahon ng mga Pilipino kung kailan sila ay nakakapagbakasyon at hindi muna magtatrabaho. Mahal ng maraming pamilya ang banal na linggo dahil dito lamang sa mga ilang araw na ito sa isang taon sila makakapag-enjoy nang husto ng pansariling oras na kasama ang kanilang mga mahal sa buhay, walang iniintinding trabaho, hindi nagmamadali at sa paborito nilang lugar.

Of course, ang panahon ng Mahal na Araw ay pabor sa mga nagtitinda ng isda at gulay (dahil bawal muna kumain ng karne), mga gumagawa ng kandila at palaspas (dahil maraming nagtitirik ng kandila sa simbahan).

Siyempre, mahal rin ng mga nagnenegosyo sa turismo ang panahon ng bakasyong enggrande, kasama na ang mga may-ari ng barko at eruplano, hotel at resort, mga nagtitinda ng gasolina, nagkukumpuni ng mga sasakyan, mga kainan, nagpapaupa ng kubo sa beach, mga bangkero at mga tindahan ng swimsuit at sunblock lotion. Kasi, sila ay kumikita sa pamamasyal at pagbabakasyon ng mga tao.

Maganda ang diwa ng ganitong panahon dahil sa mga reunion ng milyon-milyong pamilya na madalang nang nagkakasiyahan ng sama-sama dahil abala sa pag-aaral at pagtatrabaho.

Sa mga matagal nang hindi nagkikitang magkakamag-anak at magkakapamilya, pagkakataon ito na magkita-kita, magkausap, magkwentuhan, magkainan.

Bagay lamang na Mahal na Araw ang itawag sa linggong ito dahil mamahalin talaga ng kahit sinong Pilipino ang panahon kung kailan dalawang mahahalagang bagay ang sabay nilang nagagawa para sa pamilya at paniniwala nila.

Sa milyun-milyong Pilipino na nagnanasang makapagbakasyong enggrande sa magandang dalampasigan at makapagmuni-muni sa tahimik na lugar, nawa’y manamnam ninyo ang kaligayahang kaakibat ng Mahal na Araw.