You keep me waiting
Seryusong nagtan-aw si Geraldine nako. Lawom kaayo kog panghupaw. Naghingusko apan wa na ko maghilak. Nakahilak gyud ko, uy, sa kahiubos kang Jeffrey.
“Karon pa tika nakitang naghilak, Te Lorie. Sabot baya nato wa tay tagoay sa atong problema.”
“Kuan, Geraldine, si Kuya Jeffrey nimo.”
“Giindiyan ka na ba sab sa inyong date? Sus, Te, ayaw pag-antos anang lakiha, uy! Naluoy na baya ko nimo pagayo.” Miginhawa kog sagunson. “Di man ingon ana kadali buhaton, Geraldine. Nakahibawo na bitaw ka nga love kaayo nako si Jeffrey.”
“I know, Te. But tan-awa sab ang imong side, uy! Ang imong kaugalingon ba. Sige lang kag pasensya kang Kuya Jeffrey pero siya, wa maghatag og bili nimo. Imagine, wa man lang sa iyang hunahuna nga sakitan ka sa iyang gihimo nimo. Kon naghunahuna pa siya ani, aw, di gyud ka niya indiyanon kon magdate mo. Kadaghan na man ni niya buhata nimo, di ba, Te?”
Wa na lang ko magtingog. May rason man sab ang akong manghod. Nagsige na lang kog panghupaw.
“Sige, Te, katu’og na kay matu’og na sab ko. Naa ra gyud nimo ang desisyon, Te. Igo lang kong nagsulti nimo sa akong opinyon.”
Igo lang kong mitando. Unya gisundan ko sa pagtansi Geraldine nga mibiya nak, hangtod nga nakagawas na siya sa akong kuwarto. Nakapanglingo ko. Lisod kaayo para nako nga buwagan si Jeffrey. Para nako, siya ra ang lalaki nga gipitik sa akong kasingkasing.
Labaw kong sakitan kon magkabuwag mi.
Pagka ugma, as usual sayo kong nagmata. Human kog kaligo igo lang kong miinom og gatas kay naandan ko na nga sa canteen sa eskol ko mamahaw. Sayo man gud kong mobiya sa among balay kay sayo man sab ang akong klase every morning.
Dihang mosulod na unta ko sa gate sa university nga akong gitunghaan, nakahunong kog lakaw kay dunay nagsangpit nako. “Lorie!” Giusab kog sangpit. Nakatan-aw kog dugay sa nagpahiyom nga lalake nga nagtindog sa akong luyo dihang gilingi ko na siya. Husto siya sa height, dark, and
handsome. Usa sa mga hiyas sa lalake nga attractive namong mga girls.