NAMALIKHAWNG KAHOY

(Tinuod nga hitabo)

Gipahibawo ko ni magsusulat Leonilo Estimo nga niadtong higayuna nagtudlo sa Southwestern University (SWU) sa dakbayan sa Sugbo nga pasidunggan ko sa unibersidad pinaagi sa Alumni association isip most outstanding alumnus in Literature and Journalism.

Sa maong unibersidad natapos ko ang kursong BSE (Bachelor of Science in Education, major in English and History in 1967 ug Bachelor of Laws in 1985. Ang programa Disyembre 9, 2004 sa alas 7:00 sa gabii.sa Aznar Coliseum. Samtang ako nagpaabot sa pagpanghatag sa mga tropeyo migimok ang kagahapon sa tulonghaan ug nagpanikad ang mga gutlo sa paghandom.

May mituybo sa akong panumdoman. Ning dapita sa Aznar Coliseum ngadto sa gawas sa may kilid nga bahin may kahoyng biniyaan na sa mga dahon nga igo na lang namalikhaw.

Napulog duha ang mga outstanding alumni sa lain-laing mga natad sa kaalam. Dihay mga doctor, nars, dentist ug engineer. Duha ra ang akong nailhan. Sila Marcelino (Mulog) Aguisanda ug Dr. Warfe Engracia.

Miuliot ko sa mga nanambong nga nanggawas kay mora kog gibitad sa kahinam nga makit-an ko ang namalikhawng kahoy. Asa na kaha ang kahoy? Di kaayo layo nanaglaray ang mga dagkong pinuy-anan ug bilding. Nawagtang na segruro sa lupad sa panahon. Apan takulahaw kong nahiugbok ko. Kay nakita kong pito ka mga batan-ong tinun-an. Ang duha nagputi mga tinun-an sa medisina. Ang lima lain-lain lang ang gisul-ob.

“Adto ta didto magpakodak sa atubangan sa namalikhaw nga kahoy.” agni ni Zosing sa grupo. Midis-og ang grupo duol sa kahoy. Dihay babaye nga guwapa ilang kuyog.

“Ang atong muse atong ipatilwa.” matod ni June, ang nagtukod sa pundok. Miduol ang babaye nga gitawag ni June og Daisy. Lawom kaayog tinutokan si Romeo sa muse.

“Yuna pa, very poetic ning atong background da, tiamoy namalikhaw nga kahoy.” mikorti si Urias nga gianinaw ang patayng punoan sa kahoy .”Sa punoan lang higante ning kahoya.” puno niya.

“Di kaha ni merida sa atong pundok nga di motunhay.” matod ni Romy

“Di,kay usa ni ka significant contrast. Patay ang kahoy, apan kita molabong kay mga batan-on pa. Pilay edad nimo, Ning?” kalit nangutana kini sa iyang tupad.

“Pareha tag edad, June, 18 anyos.´Tubag ni Erning.

Si Zosing nga taudtaod nagpakahilom misagbat. “Akoy tiguwang ninyo hapit na ko motraynta. Mao gyud ni ang tawo sama sa kahoy matiguwang ug mamatay, apan sama sa kahoy mahimo una tang higante una matapos.”

Mitingog si Edfer.“Ka-meaningful sa imong gisulti,Sing, magbabalak gyud ka. Nindot kaayo tong English poem nga imong gisuwat alang kang Lipak.” Nangatawa ang pundok kay nahibawo nga si Lipak mao si Anita nga daot ang trato ni Tony.

Igo lang sa pagngisi si Tony kay tinuod man nga puwerte niyang gugmaa kang Lipak .

Nakamatngon ko dihang miagi sa akong kilid ang nagbagudlos nga motorbike. Nagtutok diay ko sa linging tuod sa kanhing namalikhaw nga kahoy. Nahinumdom ko nga dinhi magpahulagway ang among pundok kaniadto nga ALBICALARIVI Poetry Group. Unang silaba sa among apelyido sa mga batan-ong mga magbabalak gitapot nga matod pa ni magsusulat Dekano D.M. Estabaya” Pundok nga maoy paglaom sa modernong pamalak ning higayuna. “Kwarenta anyos na ang nakalabay.. Milakang ko pahilayo sa kagahapon nga naputos sa akong paghandom. Halawom na ang kagabhion

(KATAPUSAN)