Abogadong giatay

Mikuriring ang telepuno ibabaw sa lamesa ni Atty Rudy Gabucan. Nadisturbo ang iyang pagbasa sa usa ka libro sa balaod. Mipasiklap siya sa dakong orasan sa bungbong. Alas 9:35 ang takna sa buntag. Gipunit niya ang awditibo sa iyang walang kamot.

“Hello?” matod niya. “Kon di ka mobiya sa kaso ni Mrs. Potenciana Coreco, buk-an tikag ulo!” matod sa tawo sa pikas linya.

Gi-land grab ang yuta ni Mrs. Coreco sa mga estapador ug mikiha ang iyang kliyente aron pagbawi sa yuta. Nakugang si Rudy sa iyang nadungog. Di kay karon lang siya hulgaa pinaagi sa telepuno. Kadaghan na. Saysintay-dos na iyang edad ug trayenta ka tuig na siyang nanlaban. Katulo na siya sak-a og armadong tawo sa iyang bupete, apan kaluoy sa Diyos, naatol lang nga wa siya didto. Ang iyang sekretarya lang ang nahibilin ug nibiya lang dayon ang tawong buot mopatay kaniya. Mao nga nag-hayr siyag sekyu.

Sa unang kasinatian niya sa death threat pinaagi sa telepuno mikurog siya sa kahadlok. Kaingnunon siya, “Ayaw tawon! Naa koy pamilya. Gagmay pa akong mga anak!” Apan nakahunahuna siya sa pag-inisog. Miingon siya, “Kon moduol ka nako nga di magdala sa imong ulo, basig ako rang ulo ang mabuak. Bisag unsang orasa andam sab ko nga mobuak sa imong ulo! Sa makauna lang!” Sa tanang hulga mao ni ang iyang gitubag; naningkamot lang siya nga di mokurog iyang tingog. Niadtong panahuna gihatagan siyag badigard sa iyang kliyente nga presidente sa usa ka dako nga korporasyon. Pagka karon wala na siyay badigard. Salig na lang siya sa Diyos.

Karon, wa na siyay gastuhan. Iyang duha ka anak mga propesyunal na. Maayo nag agi sa ilang paninguha. Gusto na gani siyang mo-retiro ug magpabuhi na lang sa duha ka anak. Daghan na siyang gi-mintin nga tambal para sa iyang dayabitis, atraytis ug hayblad. Mao sab ang iyang kapikas nga si Almira. Apan nakomiter saiya sa kaso ni Mrs. Coreco kay nakatabang kini kaniyag pinansiyal gikan sa estudyante pa siya nga self-supporting. Lunod-patay siya nga dumadapig sa iyang kliyente. “Patyon, patyon, nungkang paliton!” Mao ni iyang gipasalig kang Mrs. Coreco.

Pulong sa Diyos ang iyang gisaligan. Himasaya siya sa Bibliya. Gani sa di pa siya mobasa og balaod, ang Bibliya maoy unahon niyag basa. “Kon di itugot sa Diyos, di kini mahitabo,” mao ni kanunay niyang isulti kon maghisgot ang iyang mga higala sa mga abogadong gipamatay.

Mibuhi og lawom nga panghupaw si Rudy ug namulong, “Salamat kon gusto kang mopatay nako. Dugay na kong gustong maghikog. Dali! Maghuwat ko nimo kay ako rang usa sa opisina! Di ko magmingaw sa kalibutan sa mga patay. Daghan na kog mga higala nga tua didto. Nag-una na sila si Atty. Osorio, Archival, Sison, Yongco, Ungab, Solima ug uban pa.” Hugot niyang gigunitan ang awditibo.

“Giatay man diay kang abogadoha ka!” malaguton nga namulong ang tawo nga nanawag ug nanghulga kaniya.

Klik! Nabati ni Rudy nga gibutang ang telepuno sa pikas tumoy sa ‘cradle’ niini. Miagik-ik siya sa kahimuot. Unya gibutang niya ang awditibo sa butanangan niini. (KATAPUSAN)