Rujnuje małżeństwo

teraz całkiem oczywiste. Michelle w pięknej, mocno wydekoltowanej srebrnej sukni wyglądała jak jedna z gwiazd. Irańskie media nie omieszkały wspomnieć o filmie opowiadającym o ratowaniu pracowników amerykańskiej ambasady w ogarniętym rewolucją Iranie i o samej prezydentowej. Państwowa agencja informacyjna Fars ocenzurowała niemoralną nagość i poprawiła cyfrowo jej zdjęcie. Amerykańska pierwsza dama dostała nowy skromny strój sięgający po samą szyję, z krótkimi rękawkami przykrywającymi ramiona. Prawo oparte na religijnych regułach szariatu zakazuje kobietom pokazywania włosów, gołych rąk i nóg, a już nie do pomyślenia są wyglądające z dekoltu piersi. Irańska cenzura wycina więc z zagranicznych programów i filmów sceny ze skąpo odzianymi aktorami lub, w najlepszym razie, „dorabia” im odpowiednie ubranka.

Pewnego razu kanadyjscy i amerykańscy socjologowie postanowili sprawdzić plotkę, jakoby filmowy złoty rycerz burzył szczęście aktorskich rodzin. Wzięli pod lupę życiorysy 751 aktorów i aktorek, którzy od 1936 do 2010 roku otrzymali nominacje do Oscara. Postanowili odkryć, jaki wpływ na ich życie miał ten największy zawodowy sukces. Wyniki badań okazały się bardzo interesujące. Aktorki, które w momencie otrzymywania statuetki były mężat-

Północnokoreańskie władze decydują nawet o tym, jakie fryzury mogą nosić obywatele. W zakładach fryzjerskich stolicy zawisły zdjęcia z modelami 18 fryzur dozwolonych dla kobiet. Mężczyźni mają do wyboru tylko 10 oficjalnie uznanych modeli. Wprowadzenie ostrych reguł ma zapobiec strzyżeniu się na zachodnią modłę.

– Poproszę numer osiem! – tak zapewne zwraca się teraz klientka do swojego fryzjera. Północnokoreańskie władze ingerują nie tylko w sposób ubierania się mieszkańców swojego kraju. We wszystkich zakładach fryzjerskich w Phenianie pojawiły się umieszczone w ściennych gablotach zdjęcia fryzur zatwierdzonych przez reżim.

W Korei Północnej nie zobaczymy kobiety uczesanej a` la Jennifer Aniston, ani mężczyzny ostrzyżonego jak kami, rozwodziły się niedługo po otrzymaniu nagrody Akademii. Gdy średni czas trwania w związku wynosił w Hollywood 9,5 roku, ich małżeństwa rozpadały się już po czterech latach. Oscar je rujnował. Nie szkodził natomiast aktorom. Dla męskich posiadaczy statuetek okres małżeństwa mieścił się w hollywoodzkiej średniej.

Ratuje życie

– Co tak naprawdę znaczy nagroda Akademii? Nie wydaje mi się, żeby znaczyła cokolwiek – powiedziała aktorka Sally Field, kiedy odbierała statuetkę w 1979 roku. To samo napisał dziś komentator CNN Dean Obeidallah: – Gdybym otrzymał Oscara, nosiłbym go ze sobą wszędzie. Zaczynałbym każdą rozmowę od: Cóż, ja jako zwycięzca Oscara... Ale to tylko ja. Bo poza osobistą satysfakcją z wygranej Oscary nie mają znaczenia. Złoty posąg jest tym samym, co błyszczący przycisk do papieru. Jednak pewna 19-letnia dziewczyna, Inocente Izucar, jest żywym dowodem na to, jak bardzo mylą się oboje. Jej życie zmienił jeden krótki film i jeden Oscar. Jest Meksykanką. Gdy była dzieckiem, przyjechała z rodzicami do Stanów. Nie mieli pozwolenia ani na pobyt, ani na pracę. Byli bezdomni i wędrowali z miejsca na miejsce w poszukiwaniu zajęcia. Przez ostatnie dziewięć lat przenosili się 30 razy. Inocente miała 15 lat, kiedy jej ojca deportowano. Wtedy matka wzięła ją

– pisze brytyjski „Daily Mail”. Kobiety mogą wybrać jedno z 18 proponowanych uczesań, panowie z 10. Zarówno damskie, jak i męskie uczesania są mocno przestarzałe i propagują niezmieniający się od lat styl – podaje niemiecki „Bild”.

Według „Daily Mail” po rodzaju fryzury można nawet rozpoznać, za rękę i powiedziała, że teraz skoczą obie z mostu, żeby skończyć z beznadzieją. Inocente ją powstrzymała. Dla niej świat był ciekawy i kolorowy. Bo ona malowała. Obrazy dziewczyny były pełne radosnych, krzykliwych barw i dziwnych baśniowych stworzeń. Chodziła na zajęcia do ośrodka ARTS prowadzonego przez amerykańską organizację charytatywną pomagającą biednym dzieciom. To był jej dom i szkoła. W normalnych szkołach, których zaliczyła wiele, dzieci wyśmiewały ją za ubóstwo, bezdomność i dziwne rysunki, którymi ozdabiała twarz. Pewnego razu w ARTS pojawiło się dwoje ludzi – małżeństwo Andrea Nix Fine i Sean Fine. Nakręcili film o życiu i sztuce małej Meksykanki. – Nawet nie chcę sobie wyobrażać, gdzie byłabym, gdyby nie ten dokument – mówi dziewczyna. – Byłam bardzo podekscytowana, kiedy został nominowany do Oscara, ale tak naprawdę nie wiedziałam, czego się spodziewać. Sława przyszła szybko. Ludzie zaczęli kupować jej prace, nowojorska galeria zaplanowała wystawę, projektant mody zaprosił ją do współpracy przy nowej kolekcji. Wynajęła mieszkanie i po raz pierwszy w życiu mogła rozpakować walizki. – Mam tu wszystkie swoje płyty i wszystkie farby. Wiem, gdzie co jest w moim domu. To ciekawe uczucie... Płacę rachunki i czuję się jak dorosła. Chcę zostać w jednym miejscu. Nigdy nie mieszkaliśmy w jednym miejscu dłużej niż trzy miesiące. czy kobieta jest zamężna czy nie. Mężatki muszą nosić znacznie krótsze włosy, natomiast panny mogą pozwolić sobie na więcej fantazji. Władze dopuszczają noszenie długich włosów zaplecionych w warkocz, który można związać wstążką. Natomiast mężczyznom, nawet młodym, w żadnym wypadku nie wolno zapuszczać włosów. Dopuszczalna długość włosów panów wynosi 5 cm i aby ją utrzymać, trzeba regularnie, co 15 dni, chodzić do 24 lutego Inocente, wraz z autorami filmu, stanęła na scenie, by odebrać Oscara za najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny. Uwierały ją eleganckie buty, paraliżowała trema. Aktor Daniel Day-Lewis, laureat Oscara dla najlepszego aktora, szepnął do niej: – Nie słuchaj nikogo, zawsze rób to, co chcesz. I pocałował ją w głowę. –A ja byłam spocona – wzdycha Inocente. Potem poszła na bankiet. Dotykała ukradkiem wspaniałych sukien gwiazd, Halle Berry pomachała jej ręką. – Tylko niektóre osoby dostają Oscara, więc jest bardzo wyjątkowy. Jest ciężki, ale to dobry ciężar... Kiedy masz Oscara w dłoni, możesz rozmawiać z kim chcesz. Więc rozmawiała z Danielem Radcliffem, który był taki fajny i miły, i odważyła się podejść do Adriena Brody’ego. – Zapytałam go, czy to nie dziwne, że kocham jego nos, a on odpowiedział, że nie, ale patrzył na mnie tak, jakby to było naprawdę dziwne. Inocente nadal nie ma zielonej karty, ale ma nadzieję, że życie się zmieni. – Jest tak wiele rzeczy, które chcę robić. Chcę napisać książkę dla dzieci. Chcę iść na studia, ale jeszcze nie wiem na co. Chciałabym móc robić wszystko i może już mogę. fryzjera. Starsi mężczyźni mogą strzyc się rzadziej niż co dwa tygodnie i nosić włosy o długości nieprzekraczającej 7 cm. Wszyscy obywatele mają jednak wyglądać schludnie i zgodnie z socjalistycznym stylem życia.

Przed kilku laty północnokoreańska telewizja wyemitowała serię programów propagujących zalecany przez reżim schludny wygląd. Obywatele mogli się m.in. dowiedzieć, że noszenie długich włosów jest szkodliwe dla zdrowia i wpływa negatywnie na pracę mózgu. Jednocześnie na ulicach stolicy pojawiły się ekipy, które ukrytymi kamerami filmowały rebeliantów. Zuchwalcy, którzy mieli czelność nie stosować się do zaleceń władz, byli pokazywani i ośmieszani w telewizji – pisze „Daily Mail”.

Jak podaje niemiecki „Bild”, zmuszanie ludzi do tego, by wszyscy wyglądali jednakowo, nie ma nic wspólnego z modą, wolnością ani indywidualizmem. Północnokoreańskiemu dyktatorowi Kim Dzong Unowi przyświeca tylko jeden cel: by reżim tkwił nie tylko w głowach, ale był również widoczny na głowach jego obywateli – pisze gazeta. (ls)