Zawarcie umowy przez pełnomocnika

Postanowienie sądu w mojej sprawie brzmi: „(...) dopuścić dowód z opinii RODK-a z udziałem biegłego seksuologa (...)”. Czy seksuolog, który posiada certyfikat ukończenia studiów podyplomowych, ale niebędący na liście biegłych sądowych, może przeprowadzić badania z kilkuletnim dzieckiem oraz wydać po ich wykonaniu miarodajną opinię dla sądu?

– Anna Mikołajewska (e-mail) Z formalnego punktu widzenia taka opinia może być dowodem w sprawie. Zgodnie z treścią art. 290 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, „ sąd może zażądać opinii odpowiedniego instytutu naukowego lub naukowo- badawczego. Sąd może zażądać od instytutu dodatkowych wyjaśnień bądź pisemnych, bądź ustnych przez wyznaczoną do tego osobę, może też zarządzić złożenie dodatkowej opinii przez ten sam lub inny instytut”. W opinii instytutu należy wskazać osoby, które przeprowadziły badanie i wydały opinię. Osoby te nie muszą więc znajdować się na liście biegłych sądowych, lecz być uprawnione do wyrażenia stanowiska instytutu, który reprezentują.

Posiadam w Polsce działkę budowlaną. Zamierzam ją przekazać dzieciom, które nie mieszkają w Polsce, ale mają polskie obywatelstwo. Czy przy akcie darowizny u notariusza dzieci muszą być obecne?

– Ryszard Rogut (e-mail) Niekoniecznie. Umowa darowizny nieruchomości, aby była ważna, musi być zawarta w formie aktu notarialnego. Po każdej ze stron takiej umowy może stanąć jej pełnomocnik pod warunkiem, że pełnomocnictwo dla niego do zawarcia umowy zostanie udzielone w takiej formie, w jakiej ma być zawarta umowa, a więc – w tym przypadku – w formie aktu notarialnego. Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, „ jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie”.

Dowód z opinii instytutu

Weksel sprzedam

W czerwcu 2005 r. pożyczyłem koledze 6 tys. dolarów i 1500 euro, przyjmując wartość całości na 24 tys. złotych. Pieniądze miały być zwrócone w ciągu 3 miesięcy, ale na prośbę kolegi odraczałem termin spłaty. Teraz kolega stanął na nogi i nie kwapi się do zwrotu pożyczki. Co mogę zrobić, by zgodnie z prawem wezwać dłużnika do wykupu weksla? Jak wyliczyć aktualną wartość długu? Czy mogę weksel sprzedać bez konieczności tłumaczenia się dłużnikowi?

– Adrian Słonimski z Bydgoszczy Podał Pan za mało szczegółów, by precyzyjnie odpowiedzieć. Istotne jest to, czy kolega wystawił weksel in blanco, czyli nieuzupełniony np. o kwotę, czy też sporządziliście do niego deklarację wekslową, a jeśli tak, to jakiej treści, czy termin zapłaty wynika z weksla, czy też np. z deklaracji, czy kwota jest wpisana w wekslu, w jakiej walucie itp.

Jeśli weksel był od początku wypełniony w całości, trzeba żądać wpisanej w nim kwoty (czy to złotówki, czy inne waluty) z odsetkami liczonymi od określonego w wekslu terminu płatności. Dłużnikowi należy okazać weksel przy wezwaniu do zapłaty, a w razie zapłaty wydać weksel. Odmowa przyjęcia lub zapłaty powinna być stwierdzona aktem publicznym (protest z powodu nieprzyjęcia lub niezapłacenia – art. 44 prawa wekslowego). Protest z powodu niezapłacenia weksla, płatnego w oznaczonym dniu albo w pewien czas po dacie lub po okazaniu, powinien być dokonany w jednym z dwóch dni powszednich, następujących po dniu płatności. Protest można sporządzić przed notariuszem.

Jeśli weksel nie był wypełniony, trzeba go wypełnić zgodnie z postanowieniami deklaracji. Jeśli jej nie było, wariantów postępowania jest tak dużo, że nie sposób ich tu wszystkich opisać. Generalnie uważamy, że jeśli wydał Pan koledze waluty obce, i umówiliście się na zwrot w walucie, może się Pan domagać zwrotu w walutach obcych albo równowartości w złotówkach według wartości aktualnego kursu NBP.

Zgodnie z art. 41 prawa wekslowego (Dz.U. z 1936 r., nr 38, poz. 282 z późn. zm.), „ jeżeli weksel wystawiono na walutę, która nie jest walutą miejsca płatności, sumę wekslową można zapłacić w walucie krajowej podług jej wartości w dniu płatności. Jeżeli dłużnik dopuści się zwłoki, posiadacz może żądać zapłaty sumy wekslowej w walucie krajowej według swego wyboru albo podług jej kursu w dniu płatności, albo podług jej kursu w dniu zapłaty”.

Jeśli weksel nie wyłączał indosu (jest to sposób przeniesienia weksla na inną osobę), może Pan indosować go na inne osoby, ale wówczas stanie się Pan również dłużnikiem wekslowym, więc gdy kolega nie zapłaci, nabywca weksla będzie mógł domagać się zapłaty od Pana.

Kupującemu przysługują uprawnienia dwojakiego rodzaju – z tytułu gwarancji oraz z tytułu niezgodności towaru z umową (jeśli jest konsumentem) lub rękojmi (jeśli nie jest konsumentem, a ma to miejsce wtedy, gdy kupuje towar w związku ze swoją działalnością gospodarczą lub zawodową).

Uprawnienia z gwarancji kierowane są przeciwko producentowi towaru, zaś sama gwarancja to oświadczenie producenta określające jego obowiązki wobec kupującego w przypadku wystąpienia niezgodności towaru z właściwościami opisanymi w gwarancji.

Uprawnienia drugiego rodzaju wynikają albo z przepisów ustawy „ o szcze-

Gwarancja

W hipermarkecie budowlanym kupiłem łopatę do śniegu z naklejką producenta, iż posiada ona jego trzyletnią gwarancję. Po dwóch latach łopata pękła, więc złożyłem w markecie reklamację. Odpowiedziano mi, że zgodnie z prawem sprzedawca odpowiada tylko przez rok, a gwarancji mogę dochodzić u producenta. Po wielu perturbacjach uzyskałem informację, że producent uznał moją reklamację i mogę odebrać łopatę w hipermarkecie. Czy w przypadku, gdy gwarancja producenta jest dłuższa niż ustawowa, za kontakt z klientem w ramach procedury reklamacji odpowiada sprzedawca czy producent? Czy w przypadku, gdy do rozpatrzenia reklamacji konieczne jest określenie przyczyny powstania wady produktu, producent może odmawiać uznania reklamacji tylko na podstawie subiektywnej opinii pracownika sklepu, nie widząc na oczy wadliwego produktu?

– Piotr Kunsdorff z Katowic gólnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego” (w przypadku, gdy kupujący ma status konsumenta) albo z Kodeksu cywilnego (gdy kupujący nie jest konsumentem) i przysługują wobec sprzedawcy.

Gdy uprawnienia z tytułu niezgodności towaru z umową lub rękojmi już wygasły, a obowiązuje jeszcze gwarancja, to roszczenia z niej należy kierować do producenta. Szczegóły procedury reklamacyjnej określa sam gwarant (producent). Gwarant może umówić się, że to sprzedawca będzie w jego imieniu dokonywał określenia przyczyny powstania wady, na podstawie jakiej to oceny gwarant uwzględni lub odmówi uwzględnienia reklamacji. Roszczenia z gwarancji, niezależnie od procedury, jaką przyjął gwarant, w razie odmowy uznania reklamacji można przecież dochodzić przed sądem cywilnym.

Dostałem pismo z niemieckiej WeSaveYourCopyright Rechtsanwalts-GmbH z mandatem na 450 euro za nielegalne ściąganie muzyki. Problem polega na tym, że już od kilku miesięcy nie mieszkam w Niemczech, a pismo w skrzynce znalazł sąsiad i przesłał mi je do Polski. To ja faktycznie pobrałem te pliki, ale ponieważ jestem wymeldowany z RFN, to oficjalnie tego pisma nie dostałem. Czy w Niemczech takie pisma powinny mieć potwierdzenie odbioru? Jak na to zareagować?

– Marcin Dołowy (e-mail) Trudno nam wypowiadać się na temat obowiązującej w Niemczech procedury w zakresie doręczeń pism. Należy jednak założyć, że wszelka korespondencja urzędowa (w tym sądowa), aby powstały określone skutki prawne, musi być skutecznie doręczona. Skutecznie, nie znaczy, że doręczenie zawsze musi nastąpić do rąk własnych adresata – w wielu systemach prawnych akceptowanym sposobem doręczenia jest też doręczenie przez awizo.

Wygląda na to, że wskazany przez Pana w pytaniu podmiot jest spółką niemieckiego prawa handlowego, zaś pismo z „mandatem” nie ma charakteru urzędowego i prawdopodobnie jest zwykłym wezwaniem do zapłaty zawierającym propozycję ugodowego załatwienia sprawy przez dobrowolną wpłatę zryczałtowanej kwoty o wspomnianej wysokości. Nie jesteśmy w stanie doradzić, jak powinien Pan załatwić tę sprawę, ale godząc się na jakąkolwiek dobrowolną wpłatę, należy się wcześniej upewnić, że jest ona należna i że jej uiszczenie definitywnie zakończy spór.

Płacić czy nie?