Etatowy szczekacz

Pies, który ujada za każdym razem, gdy ktoś przechodzi pod drzwiami i często w ten sam sposób traktuje ludzi oraz zwierzęta mijane na ulicy, to etatowy szczekacz. Tak zachowuje się czworonóg przekonany o tym, że pełni w rodzinie funkcję lidera. A skoro tak, to on tu rządzi i musi być czujny przez 24 godziny na dobę, żeby odstraszać wszystkich intruzów. Podczas ataku nie reaguje na żadne komendy, ignorując całkowicie właściciela. Zdarza się nawet, że nerwowa reakcja pana jeszcze bardziej nakręca pupila. Ale uwaga, pies zgrywający ważniaka nie czuje się z tym dobrze. To strzępek nerwów, a każdy atak odbija się na jego psychice.

Przyczyną takiego zachowania są błędy wychowawcze, a dokładniej – źle pojmowana miłość. Chcąc dobrze, ustępując ukochanemu zwierzęciu we wszystkim i traktując je jak najważniejszą osobę w do- mu, w rzeczywistości robimy mu krzywdę. Aby nasz psiak był naprawdę szczęśliwy i zrównoważony, wszyscy domownicy muszą zmienić sposób postępowania, stawiając mu jednakowe wymagania. Należy mówić spokojnie, bez zbędnej ekscytacji. Czworonóg nie rozumie naszego języka, ale można go nauczyć wykonywania prostych komend. Dzięki temu będzie wiedział, czego od niego oczekujemy.

Bardzo ważne jest też własne miejsce, posłanie, gdzie pupil będzie się czuł „u siebie”. Azyl, gdzie nic mu nie grozi.

Jeśli zaczyna szczekać, uspokójmy go, dając do zrozumienia, że panujemy nad sytuacją i nie potrzebujemy jego pomocy. Gdy np. witamy w drzwiach gości, róbmy to bez towarzystwa czworonożnego obrońcy. Może przyjść się przywitać dopiero wtedy, gdy już wszyscy wygodnie usiądą, a mały awanturnik uspokoi emocje.

Na spacerze nie szarpmy smyczą, bo przynosi to odwrotny efekt. Przemoc zawsze rodzi agresję. Lepiej odwrócić uwagę zwierzaka, np. dając przysmak, i zmienić kierunek marszu, aby „wróg” zniknął z oczu.

Ważna jest też aktywność, oczywiście na miarę możliwości pupila. Może to być dłuższy spacer, trening lub zabawa.

Wypracowanie Nauczycielka pyta Jasia: – Jasiu, dlaczego twoje wypracowanie jest bezbłędne?

– Bo akurat jak je pisałem, mojego taty nie było w domu.

Lekcja – Co to jest lekcja? – Jest to dłuższy okres potrzebny do przygotowania się do krótkiej przerwy.

Na religii Pani katechetka opowiada dzieciom przypowieść o tym, jak Jezus zamienił wodę w wino w Kanie Galilejskiej. Gdy skończyła, zapytała dzieci:

– To teraz powiedzcie mi, dzieci, czego nauczyła was ta przypowieść? Jedynie Jasio podniósł rękę. – Tak, Jasiu. Słucham, czego nauczyła cię ta historia?

– Że gdy robimy wesele, to trzeba dopilnować, aby zaproszono Jezusa…

Cukierki – Masz dziewięć cukierków. Trzy dałeś Ani i trzy Zosi. Ile cukierków zostanie dla ciebie? – pyta nauczycielka.

– Zdecydowanie za mało.

Przygody leśnych

skrzatów

Autor zaprasza do bajkowego świata Ekoludków położonego w Lasach Gostynińskich. To ósemka skrzatów, które dzień po dniu pomagają zwierzętom i dbają o przyrodę. Najważniejszy z nich jest Nestor, najstarszy i najbardziej doświadczony. Towarzyszą mu: Miecio, Gacek, Sławko, Kondzio, Lubawa, Nastka i Sprytek. Głównym bohaterom pomagają przyjaciele – zawsze głodny i ciekawski dzik Teodor, łagodny, choć ogromny łoś Gabryś i krzykliwa dostarczycielka wszelkich wiadomości – sójka Klara. Całe to towarzystwo gorliwie troszczy się o naturę. Prowadzą akcje ratunkowe obejmujące obszary położone w odległości godzinnego lotu myszołowa. Mądry i pełen humoru tekst opatrzony jest pięknymi ilustracjami.

128 stron. Cena 16,80 zł. Wydawnictwo SKRZAT; www.skrzat.com.pl

Fingerhakeln lub Finger Wrestling to odmiana siłowania na rękę, w której wykorzystuje się pojedyncze palce. Najczęściej środkowe, z racji ich największej siły. Dwóch zawodników siada naprzeciw siebie i palcami owiniętymi taśmą chwyta metalową obręcz. Na dany znak obaj z całej siły starają się przeciągnąć rywala na swoją stronę stołu. Wygrywa ten, komu uda się ta trudna sztuka. Mimo że całość wygląda zabawnie, wymaga długich przygotowań i treningów siłowych.

Ciekawą odmianą tego sportu jest tzw. Toe Wrestling, czyli siłowanie na paluchy u stóp. Zasady są podobne, lecz wygrywa ten, kto położy nogę przeciwnika na kostkę. Pierwsze mistrzostwa świata w tej dyscyplinie rozegrano w 1970 roku w Wielkiej Brytanii.

Fingerhakeln to tradycja niemiecka, powstała w VII wieku. W zamierzchłych czasach mężczyźni rozwiązywali w ten sposób spory.