Barachło noblistki

Na podst.: amazon.com JOSEPH CAMPBELL. POTĘGA MITU (THE POWER OF MYTH). Przeł. Ireneusz Kania. Społeczny Instytut Wydawniczy ZNAK, Kraków 2013.

Za dwa tygodnie: Andrew Morton. „Angelina. Biografia nieautoryzowana”. Kronos”, Witold Gombrowicz, Wydawnictwo Literackie „Kronos” Witolda Gombrowicza, który właśnie ukazał się drukiem jako zapewne ostatnie dzieło (?) autora „Ferdydurke”, to podobno „ważny, ale dotąd nieznany, choć poprzedzony legendą, tekst Witolda Gombrowicza”. O jakiej legendzie mowa? Gombrowicz nazwał „Kronos” „dziennikiem intymnym”, ale z czytelniczego punktu widzenia erotyczne wyznania białostockiej księgowej, do druku przysposobione przed laty przez Edwarda Redlińskiego, były znacznie ciekawsze, że o pikanterii nie wspomnę. Wydawało mi się też, że stosunkowo niedawno wydane „Dzienniki” Teodora Parnickiego przewyższają nudą wszystko, co dotąd powstało w piśmiennictwie światowym. Myliłem się, Gombrowicz nudził jeszcze bardziej. Tańcząca Eurydyka. Anna German we wspomnieniach”, Mariola Pryzwan, Wydawnictwo Marginesy

„Tańcząca Eurydyka. Anna German we wspomnieniach” Marioli Pryzwan bazuje na biografii piosenkarki autorstwa rosyjskiego dziennikarza Aleksandra Żygariowa. Biografii, delikatnie mówiąc, w wielu miejscach mijającej się z prawdą. Ale... jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma. Chustka”, Joanna Sałyga, Wydawnictwo Znak Joanna Sałyga w „Chustce” przedstawia wyznanie wiary chorej na raka: „Przyjmuję wszystko, co otrzymuję (i uważnie się przyglądam) i cieszę się, że jest”. Zmień swoje życie z Ewą Chodakowską. 30 dni, minut, treningów, przepisów”, Ewa Chodakowska, Lefteris Kavoukis, Wydawnictwo K.E. Liber

Co się kryje za „Zmień swoje życie z Ewą Chodakowską...”? Jak czytamy: 30 dni metamorfozy, 30 minut, 30 treningów, 30 przepisów. Kupiłeś(aś) książkę? Zatem „dzisiejszy dzień jest początkiem nowej drogi. Twojego nowego życia...”. Tak wygląda współczesna ewangelizacja. Doczekaliśmy się. Towarzyszka Panienka”, Monika Jaruzelska, Wydawnictwo Czerwone i Czarne Tytułowa „Towarzyszka Panienka” z książki Moniki Jaruzelskiej o tym samym tytule próbowała – jak się dowiadujemy – trawki, ale utrzymuje: „tak po niej kasłałam, że przyjemności nie miałam za grosz”. Z eterem eksperymentował za to jej eksnarzeczony, ale nie jest powiedziane, że dlatego został „eks” czy też z innych względów. Co jest? – zastanawia mnie. Wszyscy podpalali, ale nikomu nie smakowało, wszyscy palili, ale nikt się nie zaciągał. Na wszelki wypadek – uprzedzam: tak, paliłem, nie tylko trawę, gdy tylko mogłem, smakowało mi, że jednak „gorzała szybciej działa”, przywiązałem się – no dobra, niech będzie, że za bardzo – do innych używek. Było, minęło, ale po co się zapierać i robić świętoszkowate miny i udawać, że zło to inni... Tu muszę być jednak sprawiedliwy. Towarzyszkę Panienkę odnośnie do „innych używek” stać na szczerość. Wspominając swe lata studenckie zauważa, że „picie było wtedy czynnością bardzo inteligencką, nie przeszkadzało w pogłębianiu wiedzy i czytaniu”. Droga Pani, tak było, jest i będzie. Jerzy Pilch w „Tysiącu spokojnych miast” w usta Pana Trąby, nie da się ukryć – sakramenckiego alkoholika, włożył wiekopomną frazę: „mężczyzna ma tylko jeden dobry powód, żeby przestać pić, wtedy mianowicie, kiedy spostrzega, iż na skutek picia głupieje. Inaczej powiem: prawdziwy mężczyzna może od wódki umrzeć, zgłupieć – nie śmie”. Ponieważ poglądy Moniki Jaruzelskiej tyczące się feminizmu, przynajmniej te deklarowane, bardzo mi odpowiadają, nie widzę przeszkód, by myśl Pana Trąby rozciągnąć na, powiedzmy, że wybrane, przedstawicielki płci pięknej. Dowód”, Eben Alexander, Wydawnictwo Znak Kto chce utwierdzić się w przekonaniu, że istnieje życie po życiu, musi zapoznać się z „Dowodem” Ebena Alexandra. Kto nie chce uwierzyć, niech nie czyta. Zresztą, nawet jeśli przeczyta, będzie wiedział swoje. Wybór należy do ciebie. Wampir z MO”, Andrzej Filipiuk, Wydawnictwo Fabryka Słów „Wampir z MO” Andrzeja Filipiuka przypomina zamierzchłe nieco czasy, mające jednak wciąż tych samych „bohaterów”, takich jak Jerzy Urban, który w tej powieści jako rzecznik rządu wpada na pomysł, by urządzić „kontrolowaną zadymę”: „Robotnicy napadną na ZOMO – planuje. – Na ich czele ustawimy naszych prowokatorów. Przyniosłem katalog i wybrałem najbardziej mordziastych żuli idących na naszej smyczy. Burdę sfilmujemy. Pokażemy film na wieczornej konferencji prasowej i cały świat zachodni oniemieje ze zgrozy i obrzydzenia”. Ten to miał marzenia, pozazdrościć... Joyland”, Stephen King, Wydawnictwo Prószyński Media Złote myśli Stephena Kinga z „Joylandu”: „Ludzie uważają, że pierwsza miłość jest piękna i nigdy nie piękniejsza niż w momencie, kiedy ta pierwsza więź się zrywa. Słyszeliście pewnie z tysiąc piosenek country i popowych, które tego dowodzą; jakiemuś głupcowi złamano serce. A jednak to pierwsze złamane serce zawsze boli najbardziej, goi się najwolniej i pozostawia najbardziej widoczną bliznę. Co w tym pięknego?...”. Bo i prawda, nic. Kalendarzyk niemałżeński”, Paulina Młynarska, Dorota Wellman, Wydawnictwo Znak Dorota Wellman i Paulina Młynarska tak rekomendują swój „Kalendarzyk niemałżeński”: „Piszemy do siebie i do innych kobiet – młodych, starych, bogatych i biednych. Piszemy też do ich partnerów, bo chcemy, by zrozumieli. Jesteśmy obie w takim wieku, że nie musimy się już rumienić, owijać w bawełnę, zasypiać gruszek w popiele. Doświadczyłyśmy, wychowałyśmy, zburzyłyśmy, straciłyśmy i umiemy cenić. Wiemy. I co ważniejsze, nie wiemy niczego na pewno. Piszemy o swoich lękach, błędach, pasjach, dzieciach, mężczyznach, ulubionych potrawach, książkach, filmach, kosmetykach, politykach i pracy. O siwych włosach, zmarszczkach, botoksie, wałku na brzuchu i burdelu w torebce. O zmęczeniu, miłości, seksie i jego braku. O zdradach, terapii, upadkach i stawaniu na nogi”. No dobra, niech będzie. Ogród cieni”, Virginia C. Andrews, Wydawnictwo Świat Książki Olivię, bohaterkę „Ogrodu cieni”, piątej części sagi Virginii C. Andrews, spotyka rozczarowanie w noc poślubną, gdy zostaje sama w swojej sypialni. Mąż